Yellow Pages Group and Google Expand Strategic Relationship
MONTREAL, QUEBEC--(Marketwire - Oct. 9, 2007) - Yellow Pages Group (YPG)(TSX:YLO.UN) today announced it has entered into a new strategic agreement with Google to become the first Canadian based reseller of Google AdWordsTM ads.
Under the agreement, YPG will be able to provide its approximately 425,000 advertisers an enhanced advertising offering designed to help small and medium-sized businesses further market their businesses online. In addition to their existing advertisements on YellowPages.caTM or Canadaplus.caTM, YPG's network of seven local city sites, YPG advertisers will now have the opportunity to reach potential buyers with Google AdWords. The Google AdWords advertising program allows advertisers to display advertisements alongside search results when users search for local information on Google and Google Maps.
"We have been a trusted business partner to Google since 2004," says Jean-Pascal Lion, Vice President, Marketing of Yellow Pages Group. "This renewed relationship further enhances our ability to deliver local search solutions and services to advertisers. The agreement also strengthens the unparalleled local content we offer to users who choose to use our search engines."
"Small and medium-sized businesses need to be where their customers are, and increasingly, that's online," said Eric Stein, Director of Local Markets at Google. "Our collaboration with Yellow Pages Group gives local businesses an efficient, cost-effective way to reach customers and provides users with better local information through relevant ads."
Mr. Lion added: "We constantly try to find ways to improve and add value to the advertising services we offer to Canadian businesses. We believe working with Google will result in the successful integration of AdWords within our product line and build the foundation for future services designed to help Canadian local businesses."
Google AdWords is an online advertising platform that delivers relevant ads to users seeking specific products and services. Businesses can select and bid on keywords related to what they are selling and pay only when an interested user clicks on their ad. When users perform a keyword query, AdWords ads can appear next to the search results on the Google.com and Google MapsTM services as well as on relevant partner websites throughout the Google AdSenseTM advertising network. More information is available at www.adwords.google.com.
About Yellow Pages Group
Yellow Pages Group is Canada's largest telephone directories publisher. It publishes annually more than 340 Yellow PagesTM and residential directories. The Company owns and manages Canada's most visited online directories, YellowPages.caTM and Canada411.ca, as well as CanadaPlus.caTM, a network of seven local city sites. YPG's network of web sites (including that of Trader Corporation, its affiliated company) reaches more than 40% of online Canadians. Yellow Pages Group is indirectly held by Yellow Pages Income Fund (TSX:YLO.UN).
Thursday, October 18, 2007
eBay lijdt verlies door afschrijving Skype
Uitgegeven: 18 oktober 2007 06:29
SAN FRANCISCO - Het Amerikaanse internetveilingbedrijf eBay heeft in het derde kwartaal een verlies geleden van 936 miljoen dollar. In de vergelijkbare periode een jaar eerder was er nog sprake van een winst van 281 miljoen dollar.
Dat heeft eBay woensdag na het slot van Wall Street bekendgemaakt. Het verlies van eBay is in belangrijke mate te wijten aan een afschrijving met een waarde van 1,39 miljard dollar. Die afschrijving moest worden gedaan wegens de aankoop van internettelefoondienst Skype.
Per verwaterd aandeel kwam het verlies uit op 69 dollarcent. Maar als de afschrijving van Skype niet werd meegerekend, dan bedroeg de winst per verwaterd aandeel 41 dollarcent. Dat is meer dan analisten hadden verwacht. Die rekenden op een winst van 33 dollarcent. Ook de omzet ter waarde van 1,89 miljard dollar, een stijging met 30 procent in vergelijking met dezelfde periode in 2006, overtrof de verwachtingen van marktvorsers.
Myspace
eBay kocht Skype in 2005 voor bijna 2,5 miljard dollar. De internettelefoondienst heeft te kampen met zware concurrentie. Woensdag werd bekend dat Skype een samenwerkingsverband aangaat met vriendensite Myspace. Gebruikers van Myspace, een van de grootste sociale netwerken, kunnen via de website bellen met Skype. Dat moet het bereik van de dienst vergroten.
Uitgegeven: 18 oktober 2007 06:29
SAN FRANCISCO - Het Amerikaanse internetveilingbedrijf eBay heeft in het derde kwartaal een verlies geleden van 936 miljoen dollar. In de vergelijkbare periode een jaar eerder was er nog sprake van een winst van 281 miljoen dollar.
Dat heeft eBay woensdag na het slot van Wall Street bekendgemaakt. Het verlies van eBay is in belangrijke mate te wijten aan een afschrijving met een waarde van 1,39 miljard dollar. Die afschrijving moest worden gedaan wegens de aankoop van internettelefoondienst Skype.
Per verwaterd aandeel kwam het verlies uit op 69 dollarcent. Maar als de afschrijving van Skype niet werd meegerekend, dan bedroeg de winst per verwaterd aandeel 41 dollarcent. Dat is meer dan analisten hadden verwacht. Die rekenden op een winst van 33 dollarcent. Ook de omzet ter waarde van 1,89 miljard dollar, een stijging met 30 procent in vergelijking met dezelfde periode in 2006, overtrof de verwachtingen van marktvorsers.
Myspace
eBay kocht Skype in 2005 voor bijna 2,5 miljard dollar. De internettelefoondienst heeft te kampen met zware concurrentie. Woensdag werd bekend dat Skype een samenwerkingsverband aangaat met vriendensite Myspace. Gebruikers van Myspace, een van de grootste sociale netwerken, kunnen via de website bellen met Skype. Dat moet het bereik van de dienst vergroten.
Tuesday, September 25, 2007
Iens verlegt haar grenzen
AMSTERDAM - Met een half miljoen bezoekers per maand en een omzet van een miljoen is Iens een grote dame in Nederland geworden. De recensiesite voor restaurants verlegt haar aandacht nu naar het buitenland.
Bekijk video
"We onderzoeken nu de mogelijkheden in Praag. Er zijn een heleboel mogelijkheden om Iens te laten groeien. We denken aan een franchisemodel of de overname van een klein bedrijf. Of we kunnen zelf een organische groei nastreven. We nemen begin 2008 een beslissing", aldus directeur Simone Brummelhuis.
Op Iens kunnen bezoekers restaurants recenseren. De site en de bijbehorende boekjes zijn al drie jaar winstgevend. Iens heeft momenteel een omzet van een miljoen euro, waaraan online en offline activiteiten evenveel bijdragen.
In het nieuwe businessplan voorziet Iens een verschuiving naar online. "Het is de bedoeling dat internet naar tweederde gaat en offline naar eenderde", aldus Iens Boswijk, oprichter en naamgever van de site.
Nieuwe site
Om de online groei te stimuleren werkt IENS hard aan een compleet nieuwe site. Of het 'ruitje' gaat verdwijnen is nog niet zeker, maar wel komt er een frisse nieuwe lay-out, met allerlei nieuwe functionaliteit. "Gebruikers kunnen foto's en video's plaatsen. Er komt een onderscheid in proevers, zo lanceren we superproevers die een speciale status hebben." Ook zullen proevers en restaurateurs contact kunnen leggen.
Bekijk video
"We onderzoeken nu de mogelijkheden in Praag. Er zijn een heleboel mogelijkheden om Iens te laten groeien. We denken aan een franchisemodel of de overname van een klein bedrijf. Of we kunnen zelf een organische groei nastreven. We nemen begin 2008 een beslissing", aldus directeur Simone Brummelhuis.
Op Iens kunnen bezoekers restaurants recenseren. De site en de bijbehorende boekjes zijn al drie jaar winstgevend. Iens heeft momenteel een omzet van een miljoen euro, waaraan online en offline activiteiten evenveel bijdragen.
In het nieuwe businessplan voorziet Iens een verschuiving naar online. "Het is de bedoeling dat internet naar tweederde gaat en offline naar eenderde", aldus Iens Boswijk, oprichter en naamgever van de site.
Nieuwe site
Om de online groei te stimuleren werkt IENS hard aan een compleet nieuwe site. Of het 'ruitje' gaat verdwijnen is nog niet zeker, maar wel komt er een frisse nieuwe lay-out, met allerlei nieuwe functionaliteit. "Gebruikers kunnen foto's en video's plaatsen. Er komt een onderscheid in proevers, zo lanceren we superproevers die een speciale status hebben." Ook zullen proevers en restaurateurs contact kunnen leggen.
Monday, September 24, 2007
Tuesday, July 31, 2007
Droom over totale anarchie en "good people" die schuilden onder een saffier glas (waar geen kogelgaten doorheen konden), massa van alle mensen was nodig om het saffier glas recht te houden en beschutting te bieden aan de bovenliggende anarchie. Op het moment dat mensen vrij gingen rondwandelen kwam er te weinig massa aan het saffier glas, dus liepen er twee opzichters rond die mensen of eruit gooiden of terug aan het saffier glas brachten. Op het moment dat de slechte mensen erbij kwamen was het zaak je zo snel mogelijk uit de voeten te maken, supersonische snelheden mogelijk, met bv. taxi of soort metro waarbij de "bad people" je in de weg konden zitten. Interessante droom. Hoe verzint m'n onderbewustzijn het!
PayPal is nu ook te gebruiken voor Nederlanders zonder creditcard. De PayPal-account kan gekoppeld worden aan een gewone bankrekening. Met deze nieuwe mogelijkheid gaat PayPal de concurrentie aan met iDeal. Circa 15 procent van de Nederlandse online transacties verloopt via iDeal. PayPal rekent geen maandelijkse kosten voor de verkoper maar een percentage van 3,4 procent plus 35 eurocent voor transacties van 2500 euro en lager. Creditcard niet meer per se nodig voor Paypal.nl
PayPal is nu ook te gebruiken voor Nederlanders zonder creditcard. De PayPal-account kan gekoppeld worden aan een gewone bankrekening. Met deze nieuwe mogelijkheid gaat PayPal de concurrentie aan met iDeal. Circa 15 procent van de Nederlandse online transacties verloopt via iDeal. PayPal rekent geen maandelijkse kosten voor de verkoper maar een percentage van 3,4 procent plus 35 eurocent voor transacties van 2500 euro en lager. Creditcard niet meer per se nodig voor Paypal.nl
Creditcard niet meer per se nodig voor Paypal.nl
Rechtstreeks via bankrekening betalen nu mogelijk
Rowald Pruyn
30 juli 2007
PayPal, de online betaaldienst van eBay, is voortaan direct vanaf de bankrekening toegankelijk. Daarmee opent het bedrijf zijn deuren voor Nederlanders zonder kredietkaart.
Via een automatische incasso wordt het PayPal-account direct aan de bankrekening toegevoegd. Zo kunnen Nederlandse rekeninghouders zonder creditcard internetbetalingen in binnen- en buitenland verrichten. PayPal is stevig gekoppeld aan veilingsite eBay, maar is ook bij veel andere webwinkels te gebruiken. De Benelux-manager van PayPal, Dennis van Allemeersch, over de nieuwe stap: "We zijn op lokaal niveau steeds bezig ons verder te ontwikkelen. Deze extra betaalmogelijkheid sluit daar goed bij aan, specifiek omdat in Nederland veel mensen gewend zijn om via bankoverschrijvingen online betalingen te verrichten."
De nieuwe mogelijkheid heeft ook te maken met de populariteit van het Nederlandse iDeal. Onlangs werd bekend dat vijftien procent van alle Nederlandse online transacties met hulp van deze methode gebeurt. Dat percentage neemt snel toe ten koste van de creditcard. Omdat iDeal goedkoop is voor de Nederlandse winkelier en er ook interesse in omringende landen bestaat, kan dat PayPal klandizie kosten. Het bedrijf heeft overigens wel gelijk: veruit de populairste betaalmethode is nog steeds de per post verstuurde acceptgiro die via internet wordt verrekend.
Creditcard niet meer per se nodig voor Paypal.nl
Rechtstreeks via bankrekening betalen nu mogelijk
Rowald Pruyn
30 juli 2007
PayPal, de online betaaldienst van eBay, is voortaan direct vanaf de bankrekening toegankelijk. Daarmee opent het bedrijf zijn deuren voor Nederlanders zonder kredietkaart.
Via een automatische incasso wordt het PayPal-account direct aan de bankrekening toegevoegd. Zo kunnen Nederlandse rekeninghouders zonder creditcard internetbetalingen in binnen- en buitenland verrichten. PayPal is stevig gekoppeld aan veilingsite eBay, maar is ook bij veel andere webwinkels te gebruiken. De Benelux-manager van PayPal, Dennis van Allemeersch, over de nieuwe stap: "We zijn op lokaal niveau steeds bezig ons verder te ontwikkelen. Deze extra betaalmogelijkheid sluit daar goed bij aan, specifiek omdat in Nederland veel mensen gewend zijn om via bankoverschrijvingen online betalingen te verrichten."
De nieuwe mogelijkheid heeft ook te maken met de populariteit van het Nederlandse iDeal. Onlangs werd bekend dat vijftien procent van alle Nederlandse online transacties met hulp van deze methode gebeurt. Dat percentage neemt snel toe ten koste van de creditcard. Omdat iDeal goedkoop is voor de Nederlandse winkelier en er ook interesse in omringende landen bestaat, kan dat PayPal klandizie kosten. Het bedrijf heeft overigens wel gelijk: veruit de populairste betaalmethode is nog steeds de per post verstuurde acceptgiro die via internet wordt verrekend.
Wednesday, July 11, 2007
Verbeten strijd om onlineadvertenties
Hele sectoren van de economie ondergaan een diepgaande gedaanteverandering door internet. Daartoe behoort zeker ook de reclamewereld. Naarmate meer transacties via het internet lopen, verschuift immers ook de reclame mee naar het nieuwe medium.
In de Verenigde Staten brengt de consument nu al meer tijd door op internet dan voor de televisie. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een deel van het televisiereclamebudget, vorig jaar zo’n 74 miljard dollar, naar de internetwereld wordt overgeheveld. Traditionele reclamedragers zoals kranten en magazines overkwam het al eerder. In 2006 werd volgens marktonderzoeker eMarketer alleen al in de Verenigde Staten 285 miljard dollar aan alle denkbare vormen van reclame uitgegeven, waarvan nog pas 5,8 procent aan onlineadvertenties. Hierin zitten niet de snel opkomende zoekgerelateerde advertenties. Afgaande op wat Google vorig jaar aan omzet rapporteerde, kan die markt op een ongeveer gelijke omvang worden geschat. In totaal zal dus zo’n 10 tot 12 procent van het totale reclamebudget van Amerikaanse bedrijven worden gespendeerd aan enige vorm van internetreclame. Dat biedt veel groeipotentieel aan de aanbieders van onlineadvertenties, temeer omdat hun bedrijfstak geen grenzen kent en de mondiale reclame-uitgaven een veelvoud zullen zijn van de Amerikaanse.
Onbetwiste kampioen
Google is vooralsnog de onbetwiste kampioen in het aanboren van het reclamegoud. De voorsprong die Google in luttele jaren heeft opgebouwd, valt waarschijnlijk door anderen al niet meer in te lopen. Volgens Nielsen Net Ratings gebruikt in de Verenigde Staten 65 procent van de surfers de Google-zoekmachine, 15 procent die van Yahoo! en slechts 10 procent die van Microsoftdochter MSN.
Wie websurfers zo dicht op de huid zit als Google, kan hun individuele kenmerken gedetailleerd in kaart brengen. Zo is inzage in motieven en aspiraties te krijgen met een mate van volledigheid en detaillering waarover adverteerders nooit eerder beschikten. Wie de populairste zoekmachine bezit, heeft de websurfende consument eigenlijk al in zijn zak. Met de AdSense-formule stapte Google anderhalf jaar geleden al in de exploitatie van de advertentieruimte op websites van derden, waarvan de opbrengsten met de eigenaren van die websites worden gedeeld. Met behulp van de algoritmes van Google’s whizzkids worden bezoekers blootgesteld aan voortdurend wisselende reclame-uitingen die binnen hun specifieke belangstellingssfeer vallen.
De overname van DoubleClick betekent voor Google een nieuwe stap in het aanpalende gebied van internetdisplayadvertenties zoals banners en allerhande niet aan zoekmachines gerelateerde reclame-uitingen. DoubleClick bedient wereldwijd 1.500 grote adverteerders, zoals Microsoft, General Motors, Coca-Cola, en plaatst voor hen advertenties op enkele honderdduizenden websites. De onder de merknaam Dart geleverde diensten verschaffen ook gedetailleerde informatie over bezoekers, click- en koopgedrag, waarmee adverteerders aan specifieke doelgroepen van webbezoekers worden gekoppeld. De aldus opgebouwde informatie is echter fragmentarisch en geïsoleerd per website. Wat die bezoekers, in ieder geval zo’n 65 procent van hen, gemeen hebben, is dat ze ook van de Google-zoekmachine gebruikmaken. Door de informatie over zoekgedrag die Google kan toevoegen, ontstaan geheel nieuwe mogelijkheden voor gerichte advertentieblootstelling van websurfers.
De acquisitie van DoubleClick, met in 2006 een winstgevende omzet van 150 miljoen dollar, waarvoor Google een bedrag van 3,1 miljard dollar overhad, heeft gezorgd voor een ware paniekgolf onder concurrenten. Razendsnel werd de laatste weken een reeks intermediairs voor onlinereclame opgekocht. Yahoo! kocht eind april voor 680 miljoen dollar de resterende 80 procent van de aandelen in Right Media die het nog niet in bezit had. AOL verwierf kort daarop voor een niet bekendgemaakt bedrag Third Screen Media. Twee dagen later nam WPP, een traditioneel reclamebureau, voor 649 miljoen 24/7 Real Media over. Ten slotte lijfde Microsoft op 18 mei aQuantive in, de grootste onlineadvertentiebemiddelaar in de Verenigde Staten. Microsoft nam dit keer het zekere voor het onzekere en bracht een knock-outbod van ruim 6 miljard dollar uit. Met een overnamepremie van 78 procent betaalt Microsoft ruim honderd keer de door aQuantive in 2006 behaalde nettowinst. De vraag is in hoeverre deze transacties de posities van de elkaar beconcurrerende aanbieders beïnvloeden.
Microsoft
Microsoft heeft met aQuantive, dat vorig jaar 54 miljoen dollar over een omzet van 442 miljoen dollar verdiende, zonder meer een strategisch belangrijke overname gedaan. De groeiende macht van Google wordt niet alleen kritisch gevolgd door op privacy gestelde websurfers, maar ook door adverteerders die niet graag zijn aangewezen op een advertentiemonopolist. Dat zou kunnen leiden tot een switch van klanten van Google/DoubleClick naar Microsoft/aQuantive.
Of Microsoft er ook in zal slagen veel marktaandeel op Google te veroveren, is echter twijfelachtig. De intieme kennis van de zoekende websurfer is cruciaal en Microsofts aandeel van 10 procent in de zoekmarkt is te klein om een vuist te maken. Daarentegen beschikt Microsoft wel over uitgebreide demografische informatie over de 455 miljoen gebruikers van Windows, Excel en Word die bij het registreren en downloaden van updates braaf hun persoonlijke informatie intypen. Die kennis is echter minder diepgaand dan wat aan de hand van zoekgedrag kan worden verworven.
Bovendien is het verkopen van onlineadvertenties nog maar een splinteractiviteit van Microsoft. De bulk van het geld wordt verdiend met besturingssoftware en de Office-applicaties. Daarnaast schaakt Microsoft op veel borden tegelijk in marktsegmenten waarin het bedrijf het vaak moet afleggen tegen een machtige specialist. Even formidabele rivalen als Google op het gebied van zoekmachines vindt Microsoft met zijn mp3-speler Zunes in Apple en diens dominante iPod en in Sony in de markt van spelcomputers. Op het gebied van besturingssoftware kampt Microsoft met aanvallen van de opensourcesoftware van Linux, terwijl Google zich recent ook in de strijd heeft gemengd met gratis webgebaseerde spreadsheet- en tekstverwerkingsapplicaties.
Microsoft heeft inmiddels 71.000 medewerkers en vertoont veel kenmerken van een bureaucratische onderneming met alle bijbehorende verstarringsverschijnselen. Op dit moment krijgen omzet en winst wel een flinke stimulans van de introductie van het nieuwe besturingssysteem Vista, dat met een vertraging van vier jaar onlangs op de markt is gebracht. De beurs heeft tot nog toe ook niet erg enthousiast gereageerd. Op de bekendmaking van de overname van aQuantive daalde de koers van Microsoft met 1 procent.
Yahoo!
Microsofts overname van aQuantive heeft belangrijke consequenties voor Yahoo!, dat al grote moeite heeft zich staande te houden tegenover het geweld waarmee Google de onlineadvertentiemarkt verovert. Yahoo! heeft een zeer tegenvallend boekjaar 2006 achter de rug en ligt onder vuur van beleggers, omdat bestuursvoorzitter Terry Semel te laat met de teleurstellende gang van zaken naar buiten zou zijn gekomen. De koers, die vorig jaar met 40 procent daalde, schoot echter begin mei 17 procent omhoog op geruchten dat Microsoft geïnteresseerd was in een volledige overname. Nu Microsoft gekozen heeft voor aQuantive lijkt die mogelijkheid voorlopig van de baan.
Ook bij een theoretisch nog steeds mogelijke bundeling van de zoekactiviteiten van Microsoft en Yahoo! zouden de twee in de Verenigde Staten met een marktaandeel van 27 procent nog steeds op grote afstand blijven van Google, dat twee derde deel van deze markt beheerst. In deze situatie wreekt zich dat Yahoo!’s bedrijfsmodel op verschillende segmenten van de internetmarkt steunt, terwijl Google zijn focus voor 100 procent op advertentie-inkomsten richt.
Het moet nog maar blijken of de volledige overname van Right Media de positie van Yahoo! in de onlineadvertentiemarkt kan verbeteren. Cijfers van dit niet-beursgenoteerde bedrijf zijn schaars. Right Media bedient 19.000 adverteerders, waarvoor het via een van Google afgekeken veilingsysteem reclame plaatst op een groot aantal websites van derden. De acquisitie moet de tegenvallende prestaties van het door Yahoo! zelf ontwikkelde advertentiesysteem Panama opvijzelen. Winstmatig gaat het Yahoo! niet voor de wind. Na de ruime winsthalvering in 2006 is ook het lopende boekjaar zwak begonnen. In het eerste kwartaal van dit jaar daalde de nettowinst met 11 procent tot 142 miljoen dollar over een met slechts 7 procent gestegen omzet.
Google
Yahoo!’s povere resultaat contrasteert sterk met de 69 procent hogere nettowinst over een met 63 procent tot 3,66 miljard dollar gestegen omzet die Google over hetzelfde kwartaal rapporteerde. Daarmee verstomde de kritiek op de overname van YouTube in oktober 2006, een acquisitie die door beleggers aanvankelijk als onwaarschijnlijk duur werd beoordeeld: 1,65 miljard dollar voor een bedrijf met nog nauwelijks omzet. YouTube’s bestand van momenteel 8,8 miljoen videoclips is razendsnel door Google in de eigen videozoekmachine geïntegreerd, zodat ook hieraan lucratieve advertenties kunnen worden gekoppeld. Het zoeken op videofragment mag zich in hoge populariteit verheugen en voegt een heel nieuwe dimensie toe aan Google’s toch al superieure zoekmachine. Na uitbreiding naar het medium radio is Google onlangs via een contract met satelliettelevisiemaatschappij EchoStars begonnen zijn succesvolle AdSense-formule toe te passen op televisiereclame, een markt waarin alleen al in de Verenigde Staten vorig jaar 74 miljard dollar omging.
Google verraste recent met de aankondiging dat het videodeel van de zoekmachine en andere onderdelen zoals Images en Maps worden samengevoegd in een enkelvoudige zoekmachine. Met die veelbesproken maar door andere zoekmachines nooit gewaagde sprong geeft Google zijn concurrenten opnieuw het nakijken. Voorlopig is het nog speculeren over de vraag op welke wijze het revolutionaire Google Earth in de zoekmachine zal worden geïntegreerd. Dit onderdeel van Google’s aanbod van webnavigatie-instrumenten heeft het potentieel zich te ontwikkelen tot een niet-tekstgeoriënteerde browser waarmee websurfers virtueel reizend in de bekende geografische ruimte op intuïtieve wijze hun weg op het internet kunnen vinden. Dat er in deze nieuwe ruimte weer aanzienlijke mogelijkheden bestaan om virtuele reclameborden te exploiteren staat buiten kijf.
De beste kaarten
In termen van koers-winstverhouding is Yahoo! de duurste van de drie. Op basis van de verwachte winst in het lopende jaar bedraagt deze een duizelingwekkende 58,3. Voor 2008 wordt gerekend op enig winstherstel, maar ook de 69 dollarcent per aandeel die voor dat jaar wordt verwacht, levert nog altijd een irreëel hoge koers-winstverhouding van 43,1 op.
Bij de al zes jaar volstrekt vlakke koersontwikkeling van Microsoft, slingerend rond een niveau van 27 dollar, heeft een schoksgewijze winstverbetering ertoe geleid dat het aandeel Microsoft allengs wel redelijker is gewaardeerd. Door de naar verwachting forse winstbijdrage van Vista begint de koers-winstverhouding van Microsoft voor het eerst in zijn beursbestaan het niveau van 20 te benaderen. Dat kan het aandeel voor bepaalde categorieën beleggers die het vooral zoeken in financiële soliditeit misschien aantrekkelijk maken.
Maar de beste beleggingsperspectieven zijn toch voorbehouden aan Google. De torenhoge waardering in 2004 en 2005, met een koers-winstverhouding schommelend tussen 80 en 130, is door een fenomenale winstgroei sindsdien tot een alleszins acceptabel niveau teruggevallen. Op basis van de winsttaxatie voor het lopende jaar bedraagt de koers-winstverhouding 32,2 en op basis van de winstverwachting voor 2008 nog maar 23,7.
In de hele strijd om de onlineadverteerder is het Google die het initiatief neemt waarop de andere spelers slechts reageren. Objectief beschouwd heeft Google de beste kaarten in handen om een zeer groot deel van de reclamemarkt die nu nog niet online is, naar zich toe trekken. In de koers van Google is in het recente verleden hierop al flink geanticipeerd en, zoals achteraf blijkt, niet ten onrechte. Dat het fonds zo lang worstelt met het nemen van de 500-dollargrens heeft misschien vooral een psychologische oorzaak die door een splitsing van het aandeel zou kunnen worden verholpen. Maar ook als die splitsing uitblijft, blijft Google voor mij favoriet.
Hele sectoren van de economie ondergaan een diepgaande gedaanteverandering door internet. Daartoe behoort zeker ook de reclamewereld. Naarmate meer transacties via het internet lopen, verschuift immers ook de reclame mee naar het nieuwe medium.
In de Verenigde Staten brengt de consument nu al meer tijd door op internet dan voor de televisie. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een deel van het televisiereclamebudget, vorig jaar zo’n 74 miljard dollar, naar de internetwereld wordt overgeheveld. Traditionele reclamedragers zoals kranten en magazines overkwam het al eerder. In 2006 werd volgens marktonderzoeker eMarketer alleen al in de Verenigde Staten 285 miljard dollar aan alle denkbare vormen van reclame uitgegeven, waarvan nog pas 5,8 procent aan onlineadvertenties. Hierin zitten niet de snel opkomende zoekgerelateerde advertenties. Afgaande op wat Google vorig jaar aan omzet rapporteerde, kan die markt op een ongeveer gelijke omvang worden geschat. In totaal zal dus zo’n 10 tot 12 procent van het totale reclamebudget van Amerikaanse bedrijven worden gespendeerd aan enige vorm van internetreclame. Dat biedt veel groeipotentieel aan de aanbieders van onlineadvertenties, temeer omdat hun bedrijfstak geen grenzen kent en de mondiale reclame-uitgaven een veelvoud zullen zijn van de Amerikaanse.
Onbetwiste kampioen
Google is vooralsnog de onbetwiste kampioen in het aanboren van het reclamegoud. De voorsprong die Google in luttele jaren heeft opgebouwd, valt waarschijnlijk door anderen al niet meer in te lopen. Volgens Nielsen Net Ratings gebruikt in de Verenigde Staten 65 procent van de surfers de Google-zoekmachine, 15 procent die van Yahoo! en slechts 10 procent die van Microsoftdochter MSN.
Wie websurfers zo dicht op de huid zit als Google, kan hun individuele kenmerken gedetailleerd in kaart brengen. Zo is inzage in motieven en aspiraties te krijgen met een mate van volledigheid en detaillering waarover adverteerders nooit eerder beschikten. Wie de populairste zoekmachine bezit, heeft de websurfende consument eigenlijk al in zijn zak. Met de AdSense-formule stapte Google anderhalf jaar geleden al in de exploitatie van de advertentieruimte op websites van derden, waarvan de opbrengsten met de eigenaren van die websites worden gedeeld. Met behulp van de algoritmes van Google’s whizzkids worden bezoekers blootgesteld aan voortdurend wisselende reclame-uitingen die binnen hun specifieke belangstellingssfeer vallen.
De overname van DoubleClick betekent voor Google een nieuwe stap in het aanpalende gebied van internetdisplayadvertenties zoals banners en allerhande niet aan zoekmachines gerelateerde reclame-uitingen. DoubleClick bedient wereldwijd 1.500 grote adverteerders, zoals Microsoft, General Motors, Coca-Cola, en plaatst voor hen advertenties op enkele honderdduizenden websites. De onder de merknaam Dart geleverde diensten verschaffen ook gedetailleerde informatie over bezoekers, click- en koopgedrag, waarmee adverteerders aan specifieke doelgroepen van webbezoekers worden gekoppeld. De aldus opgebouwde informatie is echter fragmentarisch en geïsoleerd per website. Wat die bezoekers, in ieder geval zo’n 65 procent van hen, gemeen hebben, is dat ze ook van de Google-zoekmachine gebruikmaken. Door de informatie over zoekgedrag die Google kan toevoegen, ontstaan geheel nieuwe mogelijkheden voor gerichte advertentieblootstelling van websurfers.
De acquisitie van DoubleClick, met in 2006 een winstgevende omzet van 150 miljoen dollar, waarvoor Google een bedrag van 3,1 miljard dollar overhad, heeft gezorgd voor een ware paniekgolf onder concurrenten. Razendsnel werd de laatste weken een reeks intermediairs voor onlinereclame opgekocht. Yahoo! kocht eind april voor 680 miljoen dollar de resterende 80 procent van de aandelen in Right Media die het nog niet in bezit had. AOL verwierf kort daarop voor een niet bekendgemaakt bedrag Third Screen Media. Twee dagen later nam WPP, een traditioneel reclamebureau, voor 649 miljoen 24/7 Real Media over. Ten slotte lijfde Microsoft op 18 mei aQuantive in, de grootste onlineadvertentiebemiddelaar in de Verenigde Staten. Microsoft nam dit keer het zekere voor het onzekere en bracht een knock-outbod van ruim 6 miljard dollar uit. Met een overnamepremie van 78 procent betaalt Microsoft ruim honderd keer de door aQuantive in 2006 behaalde nettowinst. De vraag is in hoeverre deze transacties de posities van de elkaar beconcurrerende aanbieders beïnvloeden.
Microsoft
Microsoft heeft met aQuantive, dat vorig jaar 54 miljoen dollar over een omzet van 442 miljoen dollar verdiende, zonder meer een strategisch belangrijke overname gedaan. De groeiende macht van Google wordt niet alleen kritisch gevolgd door op privacy gestelde websurfers, maar ook door adverteerders die niet graag zijn aangewezen op een advertentiemonopolist. Dat zou kunnen leiden tot een switch van klanten van Google/DoubleClick naar Microsoft/aQuantive.
Of Microsoft er ook in zal slagen veel marktaandeel op Google te veroveren, is echter twijfelachtig. De intieme kennis van de zoekende websurfer is cruciaal en Microsofts aandeel van 10 procent in de zoekmarkt is te klein om een vuist te maken. Daarentegen beschikt Microsoft wel over uitgebreide demografische informatie over de 455 miljoen gebruikers van Windows, Excel en Word die bij het registreren en downloaden van updates braaf hun persoonlijke informatie intypen. Die kennis is echter minder diepgaand dan wat aan de hand van zoekgedrag kan worden verworven.
Bovendien is het verkopen van onlineadvertenties nog maar een splinteractiviteit van Microsoft. De bulk van het geld wordt verdiend met besturingssoftware en de Office-applicaties. Daarnaast schaakt Microsoft op veel borden tegelijk in marktsegmenten waarin het bedrijf het vaak moet afleggen tegen een machtige specialist. Even formidabele rivalen als Google op het gebied van zoekmachines vindt Microsoft met zijn mp3-speler Zunes in Apple en diens dominante iPod en in Sony in de markt van spelcomputers. Op het gebied van besturingssoftware kampt Microsoft met aanvallen van de opensourcesoftware van Linux, terwijl Google zich recent ook in de strijd heeft gemengd met gratis webgebaseerde spreadsheet- en tekstverwerkingsapplicaties.
Microsoft heeft inmiddels 71.000 medewerkers en vertoont veel kenmerken van een bureaucratische onderneming met alle bijbehorende verstarringsverschijnselen. Op dit moment krijgen omzet en winst wel een flinke stimulans van de introductie van het nieuwe besturingssysteem Vista, dat met een vertraging van vier jaar onlangs op de markt is gebracht. De beurs heeft tot nog toe ook niet erg enthousiast gereageerd. Op de bekendmaking van de overname van aQuantive daalde de koers van Microsoft met 1 procent.
Yahoo!
Microsofts overname van aQuantive heeft belangrijke consequenties voor Yahoo!, dat al grote moeite heeft zich staande te houden tegenover het geweld waarmee Google de onlineadvertentiemarkt verovert. Yahoo! heeft een zeer tegenvallend boekjaar 2006 achter de rug en ligt onder vuur van beleggers, omdat bestuursvoorzitter Terry Semel te laat met de teleurstellende gang van zaken naar buiten zou zijn gekomen. De koers, die vorig jaar met 40 procent daalde, schoot echter begin mei 17 procent omhoog op geruchten dat Microsoft geïnteresseerd was in een volledige overname. Nu Microsoft gekozen heeft voor aQuantive lijkt die mogelijkheid voorlopig van de baan.
Ook bij een theoretisch nog steeds mogelijke bundeling van de zoekactiviteiten van Microsoft en Yahoo! zouden de twee in de Verenigde Staten met een marktaandeel van 27 procent nog steeds op grote afstand blijven van Google, dat twee derde deel van deze markt beheerst. In deze situatie wreekt zich dat Yahoo!’s bedrijfsmodel op verschillende segmenten van de internetmarkt steunt, terwijl Google zijn focus voor 100 procent op advertentie-inkomsten richt.
Het moet nog maar blijken of de volledige overname van Right Media de positie van Yahoo! in de onlineadvertentiemarkt kan verbeteren. Cijfers van dit niet-beursgenoteerde bedrijf zijn schaars. Right Media bedient 19.000 adverteerders, waarvoor het via een van Google afgekeken veilingsysteem reclame plaatst op een groot aantal websites van derden. De acquisitie moet de tegenvallende prestaties van het door Yahoo! zelf ontwikkelde advertentiesysteem Panama opvijzelen. Winstmatig gaat het Yahoo! niet voor de wind. Na de ruime winsthalvering in 2006 is ook het lopende boekjaar zwak begonnen. In het eerste kwartaal van dit jaar daalde de nettowinst met 11 procent tot 142 miljoen dollar over een met slechts 7 procent gestegen omzet.
Yahoo!’s povere resultaat contrasteert sterk met de 69 procent hogere nettowinst over een met 63 procent tot 3,66 miljard dollar gestegen omzet die Google over hetzelfde kwartaal rapporteerde. Daarmee verstomde de kritiek op de overname van YouTube in oktober 2006, een acquisitie die door beleggers aanvankelijk als onwaarschijnlijk duur werd beoordeeld: 1,65 miljard dollar voor een bedrijf met nog nauwelijks omzet. YouTube’s bestand van momenteel 8,8 miljoen videoclips is razendsnel door Google in de eigen videozoekmachine geïntegreerd, zodat ook hieraan lucratieve advertenties kunnen worden gekoppeld. Het zoeken op videofragment mag zich in hoge populariteit verheugen en voegt een heel nieuwe dimensie toe aan Google’s toch al superieure zoekmachine. Na uitbreiding naar het medium radio is Google onlangs via een contract met satelliettelevisiemaatschappij EchoStars begonnen zijn succesvolle AdSense-formule toe te passen op televisiereclame, een markt waarin alleen al in de Verenigde Staten vorig jaar 74 miljard dollar omging.
Google verraste recent met de aankondiging dat het videodeel van de zoekmachine en andere onderdelen zoals Images en Maps worden samengevoegd in een enkelvoudige zoekmachine. Met die veelbesproken maar door andere zoekmachines nooit gewaagde sprong geeft Google zijn concurrenten opnieuw het nakijken. Voorlopig is het nog speculeren over de vraag op welke wijze het revolutionaire Google Earth in de zoekmachine zal worden geïntegreerd. Dit onderdeel van Google’s aanbod van webnavigatie-instrumenten heeft het potentieel zich te ontwikkelen tot een niet-tekstgeoriënteerde browser waarmee websurfers virtueel reizend in de bekende geografische ruimte op intuïtieve wijze hun weg op het internet kunnen vinden. Dat er in deze nieuwe ruimte weer aanzienlijke mogelijkheden bestaan om virtuele reclameborden te exploiteren staat buiten kijf.
De beste kaarten
In termen van koers-winstverhouding is Yahoo! de duurste van de drie. Op basis van de verwachte winst in het lopende jaar bedraagt deze een duizelingwekkende 58,3. Voor 2008 wordt gerekend op enig winstherstel, maar ook de 69 dollarcent per aandeel die voor dat jaar wordt verwacht, levert nog altijd een irreëel hoge koers-winstverhouding van 43,1 op.
Bij de al zes jaar volstrekt vlakke koersontwikkeling van Microsoft, slingerend rond een niveau van 27 dollar, heeft een schoksgewijze winstverbetering ertoe geleid dat het aandeel Microsoft allengs wel redelijker is gewaardeerd. Door de naar verwachting forse winstbijdrage van Vista begint de koers-winstverhouding van Microsoft voor het eerst in zijn beursbestaan het niveau van 20 te benaderen. Dat kan het aandeel voor bepaalde categorieën beleggers die het vooral zoeken in financiële soliditeit misschien aantrekkelijk maken.
Maar de beste beleggingsperspectieven zijn toch voorbehouden aan Google. De torenhoge waardering in 2004 en 2005, met een koers-winstverhouding schommelend tussen 80 en 130, is door een fenomenale winstgroei sindsdien tot een alleszins acceptabel niveau teruggevallen. Op basis van de winsttaxatie voor het lopende jaar bedraagt de koers-winstverhouding 32,2 en op basis van de winstverwachting voor 2008 nog maar 23,7.
In de hele strijd om de onlineadverteerder is het Google die het initiatief neemt waarop de andere spelers slechts reageren. Objectief beschouwd heeft Google de beste kaarten in handen om een zeer groot deel van de reclamemarkt die nu nog niet online is, naar zich toe trekken. In de koers van Google is in het recente verleden hierop al flink geanticipeerd en, zoals achteraf blijkt, niet ten onrechte. Dat het fonds zo lang worstelt met het nemen van de 500-dollargrens heeft misschien vooral een psychologische oorzaak die door een splitsing van het aandeel zou kunnen worden verholpen. Maar ook als die splitsing uitblijft, blijft Google voor mij favoriet.
Tuesday, July 10, 2007
Startpagina is 20e-eeuws, maar groeit
9 juli 2007
Deze week verloor Startpagina De Telegraaf als adverteerder. Raakt Startpagina uit de tijd in het web 2.0 tijdperk?
Begin deze week stopte De Telegraaf met de betaalde links op Startpagina. De prijs was te hoog, zo werd gemeld, voor het verkeer dat het opleverde.Hoe hard komt die klap aan bij Startpagina? Lopen de belangstelling, en dus de inkomsten van Startpagina nu terug? Dat is niet het geval, zegt operationeel directeur Gert Jaap Schoppink van Startpagina: "Er is met de Telegraaf niet gesproken over de prijs. Er is niet onderhandeld. De Telegraaf liet weten dat ze er om strategische redenen mee stopt bij Startpagina."De Telegraaf maakte onlangs, tijdens het uitgeverscongres, bekend dat ze online met haar niet minder dan 60 titels variërend van Habbo Hotel tot Speurders.nl nu circa 50 procent van de Nederlandse bevolking van 13 jaar en ouder bereikt. De Telegraaf kan dus in het eigen netwerk goedkoper en effectief reclame maken. Bovendien spekt ze met advertenties bij Ilse Media de kas van een grote concurrent op internet, wat anno 2007 met groter wordende uitgeversnetten minder en minder zal voorkomen.Schommelend bereikVolgens Schoppink van Ilse is de prijsontwikkeling van de betaalde links op Startpagina - die nog altijd niet als advertenties herkenbaar zijn voor het publiek - 'redelijk stabiel'. Dat komt ook omdat het bezoek aan Startpagina niet dalende is: "Met 122 miljoen views op Startpagina.nl in mei 2007 was de groei nog 12 procent ten opzichte van mei 2006. Ook in juni 2007 was het bezoek hoger dan in juni 2006. Al is de hoge groei van de afgelopen jaren wel afgevlakt, maar dat is het gevolg van minder groei van internetpenetratie in Nederland."Volgens de Stichting Internetreclame Stir was het bereik van Startpagina in mei 2006 nog 46 procent, in juni 2006 nog 44,6 procent en in mei 2007 gedaald tot 37,3 procent. Daarbij zij aangetekend dat het bereik van de concurrentie nog meer is afgenomen. Een reden om nog wat Stir-cijfers erbij te halen: in februari 2007 was het bereik 35,6 procent, in november 2006 nog 32,6 procent. Dus na een daling is het bereik weer stijgende. Stir-metingen veranderen overigens in de loop der tijd. Startpagina komt er daarmee rekening houdend ook goed uit.Het aantal bezoéken aan Startpagina dat de Stir sinds een klein jaar meet, in plaats van voorheen het aantal pageviews, bedroeg in:
November 2006: 68 miljoen
Februari 2007: 80 miljoen
Mei 2007: 92 miljoenKortom, er is een behoorlijke stijgende lijn bij Startpagina. In het geheel lijkt het erop dat Ilse Media binnen het eigen netwerk steeds meer een versterkend effect kan noteren van interne doorverwijzingen.De vierde kolomIlse Media begon in eigen beheer, dus zonder afhankelijk te zijn van derden zoals bij de dochterpagina's, ook met overzichtspagina's (Overzicht.nl). Hierop zijn tenminste twee van de drie kolommen met links betaald. Echt aangeslagen is dat niet. Schoppink: "Wij zijn overigens wel tevreden over de aantallen: er zit iets meer stijging in dan bij de traditionele Startpagina's: 2,5 miljoen bezoekers in mei 2006 tot 3 miljoen in mei 2007. Startpagina lijkt meer het statische web 1.0, iets van de twintigste eeuw. Dat laatste geeft Schoppink toe: "Ja, Startpagina komt voort uit de vorige eeuw, maar zijn kracht is in de 21ste eeuw nog niet uitgewerkt. De sterke punten zijn de rust en duidelijkheid. We hebben dus nooit een hele nieuwe vorm ingevoerd maar Startpagina een vertrouwd anker gelaten."De vernieuwing kwam in de vorm van een aanvulling met een 'vierde kolom' die plaats moet bieden aan wat meer interactiviteit. Daarin staan actuele zaken als weer en verkeer, maar bezoekers kunnen er ook hun persoonlijke links inzetten. Een zoekvenster naar producten biedt de link naar het door Ilse Media overgenomen Kieskeurig en er is een vakje met links naar zusje Web-log.nl.Meer privé en commerciële interactie In 2002 begon Startpagina met het uitbrengen van nieuwsbrieven door Dochterpagina's over hun onderwerp. Daar maken nu ongeveer de helft van de totaal 5.400 dochterpagina's gebruik van. Schoppink: “Er worden inmiddels 7 miljoen nieuwsbrieven per jaar verstuurd, een heel behoorlijk aantal. Ook opent dit nieuwe commerciële mogelijkheden met reclame."Wie nu kiest voor een nieuwsbrief krijgt die gratis als de persoonlijke gegevens gebruikt mogen worden voor reclame, of betaalt 10 euro als daar bezwaar tegen bestaat. Op die manier verwerft Startpagina de nodige data die commercieel belangrijk zijn, tenzij de abonnee bijvoorbeeld de gegevens van (zusteruitgave) Donald Duck in Duckstad invult .En er zijn nu ook discussiegroepen en handelssites met rubrieksadvertenties, in een poging een bres te slaan in de hegemonie van Marktplaats en Speurders op dit terrein. "Het is niet onze intentie om een grootmacht als Marktplaats te verdrijven, maar het groeit gestaag sinds we er in het najaar mee begonnen. De prikborden bieden een platform aan mensen om te interageren over onderwerpen met gelijkgestemden. Maandelijks trekken de discussiegroepen miljoenen views en ook dit is nog steeds groeiende." Dus niet alleen boogt De Telegraaf meer en meer op het eigen net, dat doet Ilse media ook zelf. Schoppink: "De kracht van Ilse Media zit in de verbanden die je kunt bieden tussen de verschillende sites. Zo plaatsen we vaak nieuwsberichten van Nu.nl door op andere sites.”SpanningsveldDat Emerce nog eens terugkwam op de kwestie met een bloemlezing uit de reacties zinde Ilse media bepaald niet. Schoppink "Wat dient dat nog extra? Er staan veel anonieme reacties tussen en je weet niet welk belang daar achter zit."Maar we vinden ze wel relevant en het ontlokte nog meer relevante reacties over het commercieel opereren van Startpagina. Schoppink: "De lifeline tussen Startpagina en de dochters is nog steeds heel hecht, zie bijvoorbeeld de nieuwsbrief aan de beheerders die wij sturen maar ook de jaarlijkse dochterdag die zeer druk bezocht wordt is hier een voorbeeld van.”Over Startpagina heerst een commercieel ingestelde redactie. Schoppink spreekt liever van een "… spanningsveld. De redactie selecteert de links, bepaalt welke erop komen en heeft hier de laatste zeggenschap over. Sales draagt links die zij kunnen verkopen ter goedkeuring aan."Dat lijkt een iets te florissante voorstelling van de praktijk. Er moet toch zo veel mogelijk verdiend worden. Schoppink: "Dat wel, maar op de lange termijn. Dus komt er geen link op Startpagina waar veel geld voor betaald wordt maar waar de redactie tegen is. Dat levert je misschien de korte termijn geld op, maar dan is het snel over en sluiten met Startpagina."Hij schat dat 35 procent van de links nu betaald is. Dat zijn dus links naar sites die de redactie niet zou selecteren. Schoppink: "Dit klopt niet. Dit zijn links die de redactie op voordracht van Sales goedgekeurd heeft en die dus aan de redactionele toets hebben voldaan. Dit is een vereiste."Selecteert de redactie die links wel zelfstandig, waarom zouden de websites dan een rekening accepteren? Ofwel, De Telegraaf heeft misschien jarenlang voor niets betaald, of de redactie selecteert ook met commerciële overwegingen. Schoppink verdedigt: "Een aantal links is uitwisselbaar qua relevantie en daarnaast is er sprake van schaarste op Startpagina. Bij gelijke geschiktheid komen de partijen die commercieel het meest interessant zijn als eerste in aanmerking en zij betalen ook graag voor het verkeer wat wij doorsturen. Er zijn maar een paar sites in Nederland die dermate relevant zijn voor het grote publiek dat wij ze niet willen missen. Of de Telegraaf.nl daar ook toe behoort, hou ik nog even in het midden."Ondertussen blijft Telegraaf.nl momenteel wel een link houden op Startpagina, gezien de relevantie voor de doelgroep. Straks willen partijen met relevante links niet meer betalen. Schoppink: "Zie eerdere opmerkingen. Het is bovendien voor iedereen die ook maar iets met internet doet zeer gebruikelijk is om te betalen voor kwalitatief goed verkeer."
9 juli 2007
Deze week verloor Startpagina De Telegraaf als adverteerder. Raakt Startpagina uit de tijd in het web 2.0 tijdperk?
Begin deze week stopte De Telegraaf met de betaalde links op Startpagina. De prijs was te hoog, zo werd gemeld, voor het verkeer dat het opleverde.Hoe hard komt die klap aan bij Startpagina? Lopen de belangstelling, en dus de inkomsten van Startpagina nu terug? Dat is niet het geval, zegt operationeel directeur Gert Jaap Schoppink van Startpagina: "Er is met de Telegraaf niet gesproken over de prijs. Er is niet onderhandeld. De Telegraaf liet weten dat ze er om strategische redenen mee stopt bij Startpagina."De Telegraaf maakte onlangs, tijdens het uitgeverscongres, bekend dat ze online met haar niet minder dan 60 titels variërend van Habbo Hotel tot Speurders.nl nu circa 50 procent van de Nederlandse bevolking van 13 jaar en ouder bereikt. De Telegraaf kan dus in het eigen netwerk goedkoper en effectief reclame maken. Bovendien spekt ze met advertenties bij Ilse Media de kas van een grote concurrent op internet, wat anno 2007 met groter wordende uitgeversnetten minder en minder zal voorkomen.Schommelend bereikVolgens Schoppink van Ilse is de prijsontwikkeling van de betaalde links op Startpagina - die nog altijd niet als advertenties herkenbaar zijn voor het publiek - 'redelijk stabiel'. Dat komt ook omdat het bezoek aan Startpagina niet dalende is: "Met 122 miljoen views op Startpagina.nl in mei 2007 was de groei nog 12 procent ten opzichte van mei 2006. Ook in juni 2007 was het bezoek hoger dan in juni 2006. Al is de hoge groei van de afgelopen jaren wel afgevlakt, maar dat is het gevolg van minder groei van internetpenetratie in Nederland."Volgens de Stichting Internetreclame Stir was het bereik van Startpagina in mei 2006 nog 46 procent, in juni 2006 nog 44,6 procent en in mei 2007 gedaald tot 37,3 procent. Daarbij zij aangetekend dat het bereik van de concurrentie nog meer is afgenomen. Een reden om nog wat Stir-cijfers erbij te halen: in februari 2007 was het bereik 35,6 procent, in november 2006 nog 32,6 procent. Dus na een daling is het bereik weer stijgende. Stir-metingen veranderen overigens in de loop der tijd. Startpagina komt er daarmee rekening houdend ook goed uit.Het aantal bezoéken aan Startpagina dat de Stir sinds een klein jaar meet, in plaats van voorheen het aantal pageviews, bedroeg in:
November 2006: 68 miljoen
Februari 2007: 80 miljoen
Mei 2007: 92 miljoenKortom, er is een behoorlijke stijgende lijn bij Startpagina. In het geheel lijkt het erop dat Ilse Media binnen het eigen netwerk steeds meer een versterkend effect kan noteren van interne doorverwijzingen.De vierde kolomIlse Media begon in eigen beheer, dus zonder afhankelijk te zijn van derden zoals bij de dochterpagina's, ook met overzichtspagina's (Overzicht.nl). Hierop zijn tenminste twee van de drie kolommen met links betaald. Echt aangeslagen is dat niet. Schoppink: "Wij zijn overigens wel tevreden over de aantallen: er zit iets meer stijging in dan bij de traditionele Startpagina's: 2,5 miljoen bezoekers in mei 2006 tot 3 miljoen in mei 2007. Startpagina lijkt meer het statische web 1.0, iets van de twintigste eeuw. Dat laatste geeft Schoppink toe: "Ja, Startpagina komt voort uit de vorige eeuw, maar zijn kracht is in de 21ste eeuw nog niet uitgewerkt. De sterke punten zijn de rust en duidelijkheid. We hebben dus nooit een hele nieuwe vorm ingevoerd maar Startpagina een vertrouwd anker gelaten."De vernieuwing kwam in de vorm van een aanvulling met een 'vierde kolom' die plaats moet bieden aan wat meer interactiviteit. Daarin staan actuele zaken als weer en verkeer, maar bezoekers kunnen er ook hun persoonlijke links inzetten. Een zoekvenster naar producten biedt de link naar het door Ilse Media overgenomen Kieskeurig en er is een vakje met links naar zusje Web-log.nl.Meer privé en commerciële interactie In 2002 begon Startpagina met het uitbrengen van nieuwsbrieven door Dochterpagina's over hun onderwerp. Daar maken nu ongeveer de helft van de totaal 5.400 dochterpagina's gebruik van. Schoppink: “Er worden inmiddels 7 miljoen nieuwsbrieven per jaar verstuurd, een heel behoorlijk aantal. Ook opent dit nieuwe commerciële mogelijkheden met reclame."Wie nu kiest voor een nieuwsbrief krijgt die gratis als de persoonlijke gegevens gebruikt mogen worden voor reclame, of betaalt 10 euro als daar bezwaar tegen bestaat. Op die manier verwerft Startpagina de nodige data die commercieel belangrijk zijn, tenzij de abonnee bijvoorbeeld de gegevens van (zusteruitgave) Donald Duck in Duckstad invult .En er zijn nu ook discussiegroepen en handelssites met rubrieksadvertenties, in een poging een bres te slaan in de hegemonie van Marktplaats en Speurders op dit terrein. "Het is niet onze intentie om een grootmacht als Marktplaats te verdrijven, maar het groeit gestaag sinds we er in het najaar mee begonnen. De prikborden bieden een platform aan mensen om te interageren over onderwerpen met gelijkgestemden. Maandelijks trekken de discussiegroepen miljoenen views en ook dit is nog steeds groeiende." Dus niet alleen boogt De Telegraaf meer en meer op het eigen net, dat doet Ilse media ook zelf. Schoppink: "De kracht van Ilse Media zit in de verbanden die je kunt bieden tussen de verschillende sites. Zo plaatsen we vaak nieuwsberichten van Nu.nl door op andere sites.”SpanningsveldDat Emerce nog eens terugkwam op de kwestie met een bloemlezing uit de reacties zinde Ilse media bepaald niet. Schoppink "Wat dient dat nog extra? Er staan veel anonieme reacties tussen en je weet niet welk belang daar achter zit."Maar we vinden ze wel relevant en het ontlokte nog meer relevante reacties over het commercieel opereren van Startpagina. Schoppink: "De lifeline tussen Startpagina en de dochters is nog steeds heel hecht, zie bijvoorbeeld de nieuwsbrief aan de beheerders die wij sturen maar ook de jaarlijkse dochterdag die zeer druk bezocht wordt is hier een voorbeeld van.”Over Startpagina heerst een commercieel ingestelde redactie. Schoppink spreekt liever van een "… spanningsveld. De redactie selecteert de links, bepaalt welke erop komen en heeft hier de laatste zeggenschap over. Sales draagt links die zij kunnen verkopen ter goedkeuring aan."Dat lijkt een iets te florissante voorstelling van de praktijk. Er moet toch zo veel mogelijk verdiend worden. Schoppink: "Dat wel, maar op de lange termijn. Dus komt er geen link op Startpagina waar veel geld voor betaald wordt maar waar de redactie tegen is. Dat levert je misschien de korte termijn geld op, maar dan is het snel over en sluiten met Startpagina."Hij schat dat 35 procent van de links nu betaald is. Dat zijn dus links naar sites die de redactie niet zou selecteren. Schoppink: "Dit klopt niet. Dit zijn links die de redactie op voordracht van Sales goedgekeurd heeft en die dus aan de redactionele toets hebben voldaan. Dit is een vereiste."Selecteert de redactie die links wel zelfstandig, waarom zouden de websites dan een rekening accepteren? Ofwel, De Telegraaf heeft misschien jarenlang voor niets betaald, of de redactie selecteert ook met commerciële overwegingen. Schoppink verdedigt: "Een aantal links is uitwisselbaar qua relevantie en daarnaast is er sprake van schaarste op Startpagina. Bij gelijke geschiktheid komen de partijen die commercieel het meest interessant zijn als eerste in aanmerking en zij betalen ook graag voor het verkeer wat wij doorsturen. Er zijn maar een paar sites in Nederland die dermate relevant zijn voor het grote publiek dat wij ze niet willen missen. Of de Telegraaf.nl daar ook toe behoort, hou ik nog even in het midden."Ondertussen blijft Telegraaf.nl momenteel wel een link houden op Startpagina, gezien de relevantie voor de doelgroep. Straks willen partijen met relevante links niet meer betalen. Schoppink: "Zie eerdere opmerkingen. Het is bovendien voor iedereen die ook maar iets met internet doet zeer gebruikelijk is om te betalen voor kwalitatief goed verkeer."
Saturday, July 07, 2007
Sinds enkele dagen ziet de linkermarge van de index van Marktplaats.nl er iets anders uit. De rubriek Diensten staat midden in de schijnwerpers (zie afbeelding).
Vermoedelijk wil de site zich intensiever profileren op de zakelijke markt, als plek waar het off line bedrijfsleven zijn leads kan vinden. Dat beeld wordt versterkt door de sitebrede ingebruikname van het advertentiesysteem AdMarkt.
In diezelfde lijn passen de recente aankondigingen over samenwerkingsverbanden met externe sites/databases:
Vandaag: distributieovereenkomst met Pararius (huurhuizen)
Eind juni 2007 (link): Garageselect en Werkspot (klussen)
Juni 2007: Nieuwbouwwoningen.nl en CVbank.nl
Mei 2007 (link): Huislijn en VBO Makelaars
Maart 2006 (link): DIMO (huizen)
Nu valt Oscar Dieles opmerking over ‘De Telefoongids en Gouden Gidsen krijgen te duchten’ wat beter te plaatsen. De vraag is natuurlijk welke bedrijven en welk type diensten er ontbreken aan dit lijstje? Installateurs, makelaars, advocaten, boekhouders, notarissen, … ?
Vermoedelijk wil de site zich intensiever profileren op de zakelijke markt, als plek waar het off line bedrijfsleven zijn leads kan vinden. Dat beeld wordt versterkt door de sitebrede ingebruikname van het advertentiesysteem AdMarkt.
In diezelfde lijn passen de recente aankondigingen over samenwerkingsverbanden met externe sites/databases:
Vandaag: distributieovereenkomst met Pararius (huurhuizen)
Eind juni 2007 (link): Garageselect en Werkspot (klussen)
Juni 2007: Nieuwbouwwoningen.nl en CVbank.nl
Mei 2007 (link): Huislijn en VBO Makelaars
Maart 2006 (link): DIMO (huizen)
Nu valt Oscar Dieles opmerking over ‘De Telefoongids en Gouden Gidsen krijgen te duchten’ wat beter te plaatsen. De vraag is natuurlijk welke bedrijven en welk type diensten er ontbreken aan dit lijstje? Installateurs, makelaars, advocaten, boekhouders, notarissen, … ?
Tuesday, July 03, 2007
Telegraaf loopt weg bij Startpagina.nl
2 juli 2007 - Door Erwin Boogert
De Telegraaf verwijdert volgende maand alle betaalde links van Startpagina.nl. Marque Joosten, onlangs aangetreden als directeur Telegraaf Classified Media, vindt de prijzen te hoog. "Ik heb nog nooit betaald voor verkeer."
Links naar de site van Sp!ts en Geenstijl.nl, beiden behorend tot het Telegraaf-concern, zijn al niet meer te vinden op de voorpagina van Startpagina.nl. De redacties van de Ilse-site heeft ze afgelopen dagen ingeruild voor links naar De Pers en Retecool. Dat zouden inhoudelijk betere sites zijn. "Per 1 augustus staan ook de betaalde links naar Telegraaf-sites niet meer op Startpagina.nl", aldus Marque Joosten.Van 1 cent tot 1 euroDe directeur besloot om het contract met Ilse Media-dochter Startpagina niet te verlengen. Hij analyseerde afgelopen weken welke websites het meeste verkeer binnenbracht en hoeveel dat kostte. Toen Ilse Media onlangs met de offerte kwam om het contract met De Telegraaf weer te verlengen, besloot hij daar een streep doorheen te zetten. "Is die prijs de moeite nog waard?", klonk het in de directiekamer van De Telegraaf.Hoe groot de omvang van het contract tussen De Telegraaf en Startpagina.nl was, is niet bekend. De prijs voor een niet-redactionele, dus commerciële, link op Startpagina.nl varieert sterk, van 1 cent per klik tot boven de 1 euro per klik. Dat hangt mede af van het type geadverteerde diensten en de vraag daarnaar.Zoals op deze site vermeld staat, zal ook Vacaturekrant.nl per 1 augustus niet meer bereikbaar zijn via Startpagina.nl.
Telegraaf herijkt webstrategieBedrijven als De Telegraaf betalen behoorlijke bedragen voor een prominente positie op een van Nederlands meestbezochte homepages. Joosten, die tot een conflict met zijn aandeelhouders directeur van Funda.nl was, zegt bij zin vorige baan nooit voor verkeer te hebben betaald. Hij lijkt niet erg welwillend om aan een externe site als Startpagina.nl de hoofdprijs te betalen.Joosten: "We herijken momenteel onze strategie. Onze sites moeten beter vindbaar worden in zoekmachines en beter naar elkaar voorverwijzen." Niet enkel de gebruikersinterfaces, maar ook de bedrijfsmodellen achter alle sites wordt tegen het licht gehouden.Ilse verrastCarlo van Houtum, business unit manager Startpagina.nl bij Ilse Media, bevestigt het conflict met De Telegraaf. "Ja, dat kwam wel als een verrassing. De Telegraaf deelde mede dat ze uit strategische overwegingen de samenwerking niet voorzetten. Het is voor het eerst dat ik klachten uit de markt hoor over de hoogte van de prijzen bij Startpagina.nl. Die zijn marktconform, passend bij zo'n grote site."Het lijkt de vraag of Startpagina.nl álle links naar site van uitgeverij De Telegraaf kan missen. Van Houtum: "Sommige sites hóren er gewoon op te staan. Een verwijzing naar de krantensite van De Telegraaf verwacht je gewoon als bezoeker. Die gaat er dus nooit van af."Minder dan 50 procent van de links op Startpagina.nl valt in de categorie 'betaalde links'. Het merendeel van de verwijzingen is door een redactie geselecteerd en, in overleg met de afdeling Verkoop, op Nederlands grootste linksite geplaatst.Zowel Joosten als Van Houtum geven aan dat ze denken dat de onmin tussen beider bedrijven van tijdelijke aard is. Hoe het conflict geslecht wordt en of andere grote adverteerders zich gaan roeren, moet nog blijken.
Opmerking van de redactie, 15:54 uur:
Abusievelijk stond eerder in dit verhaal vermeld dat ook Relatieplanet zijn advertentierelatie met Startpagina.nl zou beeindigen.Dat is niet correct. Directeur Chris van Tuijl: "Relatieplanet is nog geen 100% van de Telegraaf en heeft niets te maken met dit “ gekonkel”. We hebben net weer een jaarcontract met Ilse afgesloten voor Iwannadate en Relatieplanet."
2 juli 2007 - Door Erwin Boogert
De Telegraaf verwijdert volgende maand alle betaalde links van Startpagina.nl. Marque Joosten, onlangs aangetreden als directeur Telegraaf Classified Media, vindt de prijzen te hoog. "Ik heb nog nooit betaald voor verkeer."
Links naar de site van Sp!ts en Geenstijl.nl, beiden behorend tot het Telegraaf-concern, zijn al niet meer te vinden op de voorpagina van Startpagina.nl. De redacties van de Ilse-site heeft ze afgelopen dagen ingeruild voor links naar De Pers en Retecool. Dat zouden inhoudelijk betere sites zijn. "Per 1 augustus staan ook de betaalde links naar Telegraaf-sites niet meer op Startpagina.nl", aldus Marque Joosten.Van 1 cent tot 1 euroDe directeur besloot om het contract met Ilse Media-dochter Startpagina niet te verlengen. Hij analyseerde afgelopen weken welke websites het meeste verkeer binnenbracht en hoeveel dat kostte. Toen Ilse Media onlangs met de offerte kwam om het contract met De Telegraaf weer te verlengen, besloot hij daar een streep doorheen te zetten. "Is die prijs de moeite nog waard?", klonk het in de directiekamer van De Telegraaf.Hoe groot de omvang van het contract tussen De Telegraaf en Startpagina.nl was, is niet bekend. De prijs voor een niet-redactionele, dus commerciële, link op Startpagina.nl varieert sterk, van 1 cent per klik tot boven de 1 euro per klik. Dat hangt mede af van het type geadverteerde diensten en de vraag daarnaar.Zoals op deze site vermeld staat, zal ook Vacaturekrant.nl per 1 augustus niet meer bereikbaar zijn via Startpagina.nl.
Telegraaf herijkt webstrategieBedrijven als De Telegraaf betalen behoorlijke bedragen voor een prominente positie op een van Nederlands meestbezochte homepages. Joosten, die tot een conflict met zijn aandeelhouders directeur van Funda.nl was, zegt bij zin vorige baan nooit voor verkeer te hebben betaald. Hij lijkt niet erg welwillend om aan een externe site als Startpagina.nl de hoofdprijs te betalen.Joosten: "We herijken momenteel onze strategie. Onze sites moeten beter vindbaar worden in zoekmachines en beter naar elkaar voorverwijzen." Niet enkel de gebruikersinterfaces, maar ook de bedrijfsmodellen achter alle sites wordt tegen het licht gehouden.Ilse verrastCarlo van Houtum, business unit manager Startpagina.nl bij Ilse Media, bevestigt het conflict met De Telegraaf. "Ja, dat kwam wel als een verrassing. De Telegraaf deelde mede dat ze uit strategische overwegingen de samenwerking niet voorzetten. Het is voor het eerst dat ik klachten uit de markt hoor over de hoogte van de prijzen bij Startpagina.nl. Die zijn marktconform, passend bij zo'n grote site."Het lijkt de vraag of Startpagina.nl álle links naar site van uitgeverij De Telegraaf kan missen. Van Houtum: "Sommige sites hóren er gewoon op te staan. Een verwijzing naar de krantensite van De Telegraaf verwacht je gewoon als bezoeker. Die gaat er dus nooit van af."Minder dan 50 procent van de links op Startpagina.nl valt in de categorie 'betaalde links'. Het merendeel van de verwijzingen is door een redactie geselecteerd en, in overleg met de afdeling Verkoop, op Nederlands grootste linksite geplaatst.Zowel Joosten als Van Houtum geven aan dat ze denken dat de onmin tussen beider bedrijven van tijdelijke aard is. Hoe het conflict geslecht wordt en of andere grote adverteerders zich gaan roeren, moet nog blijken.
Opmerking van de redactie, 15:54 uur:
Abusievelijk stond eerder in dit verhaal vermeld dat ook Relatieplanet zijn advertentierelatie met Startpagina.nl zou beeindigen.Dat is niet correct. Directeur Chris van Tuijl: "Relatieplanet is nog geen 100% van de Telegraaf en heeft niets te maken met dit “ gekonkel”. We hebben net weer een jaarcontract met Ilse afgesloten voor Iwannadate en Relatieplanet."
Thursday, June 28, 2007
Klant heeft liever reclame via folders dan e-mail
27 JUN 2007
Mensen waarderen reclamefolders die bij ze in de brievenbus vallen meer dan reclame via e-mail. Bijna niemand wil reclame via (ongevraagde) mailtjes. Zo'n 40% wil sowieso helemaal geen reclame.
TNT Post laat het online marktonderzoekbureau Metrixlab constant de effectiviteit van brievenbusreclame meten. Dit keer is voor het eerst de brievenbusreclame gekoppeld aan de e-mailreclame, bericht Adforesult. Volgens het onderzoek wijst 77% van de ondervraagden ongevraagde reclame via de e-mail af. 15% stelt het wel op prijs en een kleine groep van 7% verkiest deze reclame boven de gedrukte folder. Ongevraagde folders worden beter gewaardeerd: slechts 47% wijst die af, terwijl 39% deze vorm van reclame ook echt op prijs stelt.
Jongeren houden niet van e-mailOpvallend is dat jongeren de brievenbusreclame waarderen en zelfs meer moeite hebben met e-mailreclame dan ouderen. Een verklaring hiervoor wordt niet gegeven, maar het zou kunnen dat jongeren ongevraagde e-mail sowieso afwijzen wegens 'spam-moeheid' en het gevaar van virusmails.
Aantal folders groeitOverigens meldt mkbnet.nl (met hetzelfde Adforesult als bron) dat het aantal reclamefolders blijft groeien. Elk huishouden ontvangt er inmiddels zo'n veertig per week. De waardering van consumenten ervoor zou ook toenemen en inmiddels op een 7 liggen. Het is overigens aannemelijk dat het alleen gaat om mensen die geen Nee-sticker op hun brievenbus hebben en daadwerkelijk folders willen. Bovendien zijn er ook andere geluiden te horen. In 2004 zou bijvoorbeeld nog tweederde van de folders ongelezen weg worden gegooid.
27 JUN 2007
Mensen waarderen reclamefolders die bij ze in de brievenbus vallen meer dan reclame via e-mail. Bijna niemand wil reclame via (ongevraagde) mailtjes. Zo'n 40% wil sowieso helemaal geen reclame.
TNT Post laat het online marktonderzoekbureau Metrixlab constant de effectiviteit van brievenbusreclame meten. Dit keer is voor het eerst de brievenbusreclame gekoppeld aan de e-mailreclame, bericht Adforesult. Volgens het onderzoek wijst 77% van de ondervraagden ongevraagde reclame via de e-mail af. 15% stelt het wel op prijs en een kleine groep van 7% verkiest deze reclame boven de gedrukte folder. Ongevraagde folders worden beter gewaardeerd: slechts 47% wijst die af, terwijl 39% deze vorm van reclame ook echt op prijs stelt.
Jongeren houden niet van e-mailOpvallend is dat jongeren de brievenbusreclame waarderen en zelfs meer moeite hebben met e-mailreclame dan ouderen. Een verklaring hiervoor wordt niet gegeven, maar het zou kunnen dat jongeren ongevraagde e-mail sowieso afwijzen wegens 'spam-moeheid' en het gevaar van virusmails.
Aantal folders groeitOverigens meldt mkbnet.nl (met hetzelfde Adforesult als bron) dat het aantal reclamefolders blijft groeien. Elk huishouden ontvangt er inmiddels zo'n veertig per week. De waardering van consumenten ervoor zou ook toenemen en inmiddels op een 7 liggen. Het is overigens aannemelijk dat het alleen gaat om mensen die geen Nee-sticker op hun brievenbus hebben en daadwerkelijk folders willen. Bovendien zijn er ook andere geluiden te horen. In 2004 zou bijvoorbeeld nog tweederde van de folders ongelezen weg worden gegooid.
Thursday, June 21, 2007
De Amerikaanse zoekmachine Yahoo heeft de sportwebsite Rivals.com overgenomen. De site houdt sportwedstrijden en uitslagen bij van meer dan honderd Amerikaanse universiteiten.
Sporten op zogeheten High Schools Colleges is erg populair in Amerika en informatie hierover heeft een hoge commerciële waarde.
Het is niet bekend hoeveel geld Yahoo voor Rivals.com betaalt. De overname is een van de eerste acties van de nieuwe bestuursvoorzitter van Yahoo, Jerry Yang. Hij nam eerder deze week de functie over van Terry Semel. Deze moest het veld ruimen onder druk van beleggers, die niet tevreden zijn over de resultaten van Yahoo. Yang is een van de oprichters van Yahoo.
Rivals.com zal als zelfstandige eenheid opereren binnen Yahoo Sports, een site die maandelijks vijftien miljoen bezoekers trekt. Rivals.com zelf telt 185.000 abonnees, die per maand tien dollar betalen. De site is een concurrent van Scout.com, die vorig jaar werd overgenomen door mediaconcern News Corp.
Sporten op zogeheten High Schools Colleges is erg populair in Amerika en informatie hierover heeft een hoge commerciële waarde.
Het is niet bekend hoeveel geld Yahoo voor Rivals.com betaalt. De overname is een van de eerste acties van de nieuwe bestuursvoorzitter van Yahoo, Jerry Yang. Hij nam eerder deze week de functie over van Terry Semel. Deze moest het veld ruimen onder druk van beleggers, die niet tevreden zijn over de resultaten van Yahoo. Yang is een van de oprichters van Yahoo.
Rivals.com zal als zelfstandige eenheid opereren binnen Yahoo Sports, een site die maandelijks vijftien miljoen bezoekers trekt. Rivals.com zelf telt 185.000 abonnees, die per maand tien dollar betalen. De site is een concurrent van Scout.com, die vorig jaar werd overgenomen door mediaconcern News Corp.
Thursday, May 10, 2007
Nederlandse bedrijven geven zichzelf namen, zoals Selexyz of Asperion, waar klanten maar weinig van begrijpen.
Dat komt naar voren in een onderzoek van Flycatcher, een onderzoeksbureau verbonden aan de Universiteit van Maastricht. De studie is verricht voor De Bedrijfsnamenfabriek , een boek van journalist Erwin Wijman over bedrijfsnamen in Nederland.
Veel bedrijven kiezen voor “vage, fantasieloze, eenvormige namen die leiden tot compleet verkeerde associaties”, is de conclusie van het boek. Tientallen miljoenen euro’s, met name reclamegeld, gaan hierdoor over de balk.
Bij Selexyz , de nieuwe naam voor de winkels van Boekhandelsgroep Nederland (Scheltema, Donner), denkt 70 procent van de Nederlanders aan een postorderbedrijf dat handelt in erotische artikelen, een zoekmachine of een afslankmiddel. Dit ondanks de anderhalf miljoen euro die er volgens de onderzoekers aan reclame voor de nieuwe naam is besteed.
In de studie van Flycatcher komt naar voren dat de helft tot tweederde van de Nederlanders de nieuwe naam Maxeda , ter vervanging van VendexKBB, een verslechtering vindt. Hetzelfde geldt voor Cordares , dat in de plaats kwam van Sociaal Fonds Bouwnijverheid.
Asperion, Dedicon en Trigion sturen met hun naam de klant het bos in. Leverancier van een online boekhoudprogramma Asperion besteedde anderhalf miljoen euro aan reclame, onder meer met een commercial waarin Jort Kelder speelt, maar volgens de onderzoekers hebben Nederlanders geen idee wat Asperion is. Dedicon is de nieuwe naam voor de Federatie van Nederlandse Blindenbibliotheken. Slechts 10 procent van de Nederlanders weet waarvoor de naam staat, 57 procent denkt dat Dedicon een farmaceutisch bedrijf is.
Uitzonderingen zijn er ook. Route Mobiel had het met zijn naam bij het juiste eind. Binnen vier maanden was het bedrijf bekend bij 70 procent van het Nederlandse publiek. Menzis doet ook genoeg belletjes rinkelen, maar de zorgverzekeraar besteedde in 2005 en 2006 dan ook veel geld aan reclame, in totaal 20 miljoen euro.
Dat komt naar voren in een onderzoek van Flycatcher, een onderzoeksbureau verbonden aan de Universiteit van Maastricht. De studie is verricht voor De Bedrijfsnamenfabriek , een boek van journalist Erwin Wijman over bedrijfsnamen in Nederland.
Veel bedrijven kiezen voor “vage, fantasieloze, eenvormige namen die leiden tot compleet verkeerde associaties”, is de conclusie van het boek. Tientallen miljoenen euro’s, met name reclamegeld, gaan hierdoor over de balk.
Bij Selexyz , de nieuwe naam voor de winkels van Boekhandelsgroep Nederland (Scheltema, Donner), denkt 70 procent van de Nederlanders aan een postorderbedrijf dat handelt in erotische artikelen, een zoekmachine of een afslankmiddel. Dit ondanks de anderhalf miljoen euro die er volgens de onderzoekers aan reclame voor de nieuwe naam is besteed.
In de studie van Flycatcher komt naar voren dat de helft tot tweederde van de Nederlanders de nieuwe naam Maxeda , ter vervanging van VendexKBB, een verslechtering vindt. Hetzelfde geldt voor Cordares , dat in de plaats kwam van Sociaal Fonds Bouwnijverheid.
Asperion, Dedicon en Trigion sturen met hun naam de klant het bos in. Leverancier van een online boekhoudprogramma Asperion besteedde anderhalf miljoen euro aan reclame, onder meer met een commercial waarin Jort Kelder speelt, maar volgens de onderzoekers hebben Nederlanders geen idee wat Asperion is. Dedicon is de nieuwe naam voor de Federatie van Nederlandse Blindenbibliotheken. Slechts 10 procent van de Nederlanders weet waarvoor de naam staat, 57 procent denkt dat Dedicon een farmaceutisch bedrijf is.
Uitzonderingen zijn er ook. Route Mobiel had het met zijn naam bij het juiste eind. Binnen vier maanden was het bedrijf bekend bij 70 procent van het Nederlandse publiek. Menzis doet ook genoeg belletjes rinkelen, maar de zorgverzekeraar besteedde in 2005 en 2006 dan ook veel geld aan reclame, in totaal 20 miljoen euro.
Tuesday, May 08, 2007
In de greep van Google
Uit het blad | 01-05-2007 12:12 | Jasper Houtman
In de greep van Google
De honger van Google is niet gestild na de grootste overname uit zijn geschiedenis.
Het kocht voor 3,1 miljard dollar DoubleClick, dat reclame op websites plaatst en de technologie hiervoor levert. Nu dominantie op de onlinereclamemarkt is verzekerd kan Google zich verder richten op print, radio en televisie. De vrees is dat het bedrijf het Microsoft van de reclame wordt.
Zelfs op billboards zullen de ‘Ads by Google’ verschijnen. Althans, dat kan worden geconcludeerd aan de hand van een patentaanvraag van het zoekbedrijf. Of ‘Google Kiosk’ er ooit komt is de vraag, duidelijk is wel dat de zoekmachine veel mogelijkheden ziet voor het online verkopen van advertentieruimte. Via Google AdWords kunnen adverteerders bieden voor het plaatsen van tekstreclame, bij de zoekresultaten van Google. Het bieden op het plaatsen van tekstreclames bij andere sites gaat via Google AdSense.
Met dit tweeledige model domineert Google de markt voor tekstadvertenties. Naaste concurrenten Yahoo en Microsoft zijn een maatje kleiner, maar ze verdienden tot op heden meer geld aan banners en videoreclame. Met de overname van DoubleClick maakt Google die voorsprong ongedaan. Daarbij heeft het de handen vrij voor de volgende fase: het advertentiesysteem uitbouwen tot een onlinehandelsplaats voor print-, televisie- en radioreclame.
Print
In augustus 2005 begon Google al een proef met verkoop van advertentieruimte in tijdschriften, het bieden gebeurde via AdWords. Analisten zagen wel wat in een one stop shop voor reclame. Adverteerders waren te spreken over de lage tarieven. Uitgevers daarentegen vreesden voor druk op de advertentietarieven. De proef werd in januari 2006 in alle stilte beëindigd.
Nog diezelfde maand kocht Google voor een bedrag tot 1,2 miljard dollar dMarc Broadcasting, dat technologie bezit voor het verkopen en plaatsen van radiocommercials. Het bleek een lastige markt. Google had moeite om reclamezendtijd voor gewilde uren binnen te halen en het netwerk van 700 zenders werd te klein geacht. Door een overeenkomst begin deze week met Clear Channel Communications, de grootste eigenaar van radiostations in de VS, lijkt het tij te keren. De reclame kan uitgezonden worden op populaire tijden en met de samenwerking verdubbelde het aantal zenders voor Google Audio Ads.
Ook is Google geïnteresseerd in dagbladadvertenties. Nadat het eerst adverteerders bij de kranten heeft weggelokt, probeert Google ze sinds eind vorig jaar terug te leiden naar de krant. Met vijftig grote Amerikaanse kranten, waaronder The New York Times en Washington Post, veilt het niet-verkochte advertentieruimte.
Vorige week werd de reeks volgemaakt met de aankondiging van Google dat het reclame zal verkopen voor satellietzender Dish, dat eigendom is van Echostar Communications. Eenzelfde deal met satellietzender DirecTV zou in de maak zijn. Televisiereclame in de VS is een markt van 70 miljard dollar, een vettere kluif dan de onlinereclamemarkt van 16,8 miljard dollar.
Google is een eind op weg om de Microsoft van de reclame te worden. Het profiteert van een groeiende interesse in reclame veilen via onlinehandelssystemen. Van alle partijen die zich hierop richten, heeft Google de beste papieren. Het leunt op vijf jaar AdWords-ervaring, heeft een stevige kaspositie en dito R&D-budget én bezit de macht die nodig is om de markt te veranderen.
Mediabedrijven zullen huiverig zijn om inzage te geven in kijk- en leesgedrag. Dat is wel nodig om de advertenties af te rekenen. Met activiteiten als Google News is het zoekbedrijf ook een concurrent. Toch weet Google zich langs alle klippen te manoeuvreren, getuige de overeenkomsten die het sluit. Afwachten is ook een optie. Alle content wordt digitaal en on demand beschikbaar, is de verwachting. Dan wordt zoeken belangrijker. Zo komt het offlinereclamegeld vanzelf naar Google toe.
Uit het blad | 01-05-2007 12:12 | Jasper Houtman
In de greep van Google
De honger van Google is niet gestild na de grootste overname uit zijn geschiedenis.
Het kocht voor 3,1 miljard dollar DoubleClick, dat reclame op websites plaatst en de technologie hiervoor levert. Nu dominantie op de onlinereclamemarkt is verzekerd kan Google zich verder richten op print, radio en televisie. De vrees is dat het bedrijf het Microsoft van de reclame wordt.
Zelfs op billboards zullen de ‘Ads by Google’ verschijnen. Althans, dat kan worden geconcludeerd aan de hand van een patentaanvraag van het zoekbedrijf. Of ‘Google Kiosk’ er ooit komt is de vraag, duidelijk is wel dat de zoekmachine veel mogelijkheden ziet voor het online verkopen van advertentieruimte. Via Google AdWords kunnen adverteerders bieden voor het plaatsen van tekstreclame, bij de zoekresultaten van Google. Het bieden op het plaatsen van tekstreclames bij andere sites gaat via Google AdSense.
Met dit tweeledige model domineert Google de markt voor tekstadvertenties. Naaste concurrenten Yahoo en Microsoft zijn een maatje kleiner, maar ze verdienden tot op heden meer geld aan banners en videoreclame. Met de overname van DoubleClick maakt Google die voorsprong ongedaan. Daarbij heeft het de handen vrij voor de volgende fase: het advertentiesysteem uitbouwen tot een onlinehandelsplaats voor print-, televisie- en radioreclame.
In augustus 2005 begon Google al een proef met verkoop van advertentieruimte in tijdschriften, het bieden gebeurde via AdWords. Analisten zagen wel wat in een one stop shop voor reclame. Adverteerders waren te spreken over de lage tarieven. Uitgevers daarentegen vreesden voor druk op de advertentietarieven. De proef werd in januari 2006 in alle stilte beëindigd.
Nog diezelfde maand kocht Google voor een bedrag tot 1,2 miljard dollar dMarc Broadcasting, dat technologie bezit voor het verkopen en plaatsen van radiocommercials. Het bleek een lastige markt. Google had moeite om reclamezendtijd voor gewilde uren binnen te halen en het netwerk van 700 zenders werd te klein geacht. Door een overeenkomst begin deze week met Clear Channel Communications, de grootste eigenaar van radiostations in de VS, lijkt het tij te keren. De reclame kan uitgezonden worden op populaire tijden en met de samenwerking verdubbelde het aantal zenders voor Google Audio Ads.
Ook is Google geïnteresseerd in dagbladadvertenties. Nadat het eerst adverteerders bij de kranten heeft weggelokt, probeert Google ze sinds eind vorig jaar terug te leiden naar de krant. Met vijftig grote Amerikaanse kranten, waaronder The New York Times en Washington Post, veilt het niet-verkochte advertentieruimte.
Vorige week werd de reeks volgemaakt met de aankondiging van Google dat het reclame zal verkopen voor satellietzender Dish, dat eigendom is van Echostar Communications. Eenzelfde deal met satellietzender DirecTV zou in de maak zijn. Televisiereclame in de VS is een markt van 70 miljard dollar, een vettere kluif dan de onlinereclamemarkt van 16,8 miljard dollar.
Google is een eind op weg om de Microsoft van de reclame te worden. Het profiteert van een groeiende interesse in reclame veilen via onlinehandelssystemen. Van alle partijen die zich hierop richten, heeft Google de beste papieren. Het leunt op vijf jaar AdWords-ervaring, heeft een stevige kaspositie en dito R&D-budget én bezit de macht die nodig is om de markt te veranderen.
Mediabedrijven zullen huiverig zijn om inzage te geven in kijk- en leesgedrag. Dat is wel nodig om de advertenties af te rekenen. Met activiteiten als Google News is het zoekbedrijf ook een concurrent. Toch weet Google zich langs alle klippen te manoeuvreren, getuige de overeenkomsten die het sluit. Afwachten is ook een optie. Alle content wordt digitaal en on demand beschikbaar, is de verwachting. Dan wordt zoeken belangrijker. Zo komt het offlinereclamegeld vanzelf naar Google toe.
Sunday, May 06, 2007
Waalse kranten weer op Google te vinden
door onze redactie
AMSTERDAM - Het conflict tussen enkele Franstalige Belgische kranten en zoekgigant Google lijkt te bekoelen. Het Duits/Belgische bedrijf Copiepresse maakte bezwaar tegen het linken naar nieuwsberichten van haar kranten en tegen het opslaan van oudere nieuwsberichten door de zoekmachine. Google heeft nu enigszins toegegeven aan de eisen.
Het internetbedrijf heeft aangegeven niet meer oude artikelen op te slaan in haar 'cache.' De uitgever was hier tegen omdat op de sites van de verschillende kranten betaald dient te worden voor toegang tot het archief. Google zal nu enkel nog linken naar recente, gratis te lezen nieuwsberichten.
Overigens zijn er nog geen afspraken gemaakt over een ander veelbesproken onderwerp waar de twee bedrijven over steggelen: het overnemen van koppen en fragmenten van artikelen door Google. Beide partijen willen nu gebruik maken van de eerdere overeenkomst om samen tot een oplossing te komen voor het probleem.
door onze redactie
AMSTERDAM - Het conflict tussen enkele Franstalige Belgische kranten en zoekgigant Google lijkt te bekoelen. Het Duits/Belgische bedrijf Copiepresse maakte bezwaar tegen het linken naar nieuwsberichten van haar kranten en tegen het opslaan van oudere nieuwsberichten door de zoekmachine. Google heeft nu enigszins toegegeven aan de eisen.
Het internetbedrijf heeft aangegeven niet meer oude artikelen op te slaan in haar 'cache.' De uitgever was hier tegen omdat op de sites van de verschillende kranten betaald dient te worden voor toegang tot het archief. Google zal nu enkel nog linken naar recente, gratis te lezen nieuwsberichten.
Overigens zijn er nog geen afspraken gemaakt over een ander veelbesproken onderwerp waar de twee bedrijven over steggelen: het overnemen van koppen en fragmenten van artikelen door Google. Beide partijen willen nu gebruik maken van de eerdere overeenkomst om samen tot een oplossing te komen voor het probleem.
Friday, April 27, 2007
Joost TV vindt 31 wereldwijde adverteerders
Internet-tv Joost vindt adverteerders
Uitgegeven: 27 april 2007 16:42
AMSTERDAM - Online tv-aanbieder Joost heeft 31 adverteerders geworven. De televisiedienst, die nog niet voor iedereen toegankelijk is, wist onder andere Coca Cola, Hewlett-Packard en Nike te strikken, zo meldt Joost in een persbericht.
De televisiedienst, een initiatief van Skype-oprichters Niklas Zennstrom en Janus Friis, wist eerder al overeenstemming te bereiken met onder meer tv-zender CBS, mediaconcern Viacom (eigenaar van onder meer filmstudio Paramount en MTV Networks), en de Nederlandse online concertzender Fabchannel. Die gaan programma's aan Joost leveren.
Het bedrijf heeft daarnaast nu adverteerders gevonden, die de gratis televisiedienst tot een commercieel succes moeten maken.
Joost heeft een wereldwijd advertentiecontract gesloten met Coca Cola, Hewlett-Packard, Intel en Nike. In Europa gaan onder andere Opel, Nokia, IBM, Vodafone en L'Oreál reclame bij de zender maken. In de Verenigde Staten behoren Microsoft, Motorola, Sony en het Amerikaanse leger tot de adverteerders.
Uitnodiging
De online tv-dienst maakt gebruik van zogenoemde peer-to-peertechnologie, het principe dat ook achter downloaddiensten als Kazaa, Bittorrent en Gnutella zit. Joost is op dit moment alleen op uitnodiging beschikbaar voor een relatief kleine groep testers. Het is nog niet duidelijk wanneer de dienst voor het grote publiek van start gaat.
Uitgegeven: 27 april 2007 16:42
AMSTERDAM - Online tv-aanbieder Joost heeft 31 adverteerders geworven. De televisiedienst, die nog niet voor iedereen toegankelijk is, wist onder andere Coca Cola, Hewlett-Packard en Nike te strikken, zo meldt Joost in een persbericht.
De televisiedienst, een initiatief van Skype-oprichters Niklas Zennstrom en Janus Friis, wist eerder al overeenstemming te bereiken met onder meer tv-zender CBS, mediaconcern Viacom (eigenaar van onder meer filmstudio Paramount en MTV Networks), en de Nederlandse online concertzender Fabchannel. Die gaan programma's aan Joost leveren.
Het bedrijf heeft daarnaast nu adverteerders gevonden, die de gratis televisiedienst tot een commercieel succes moeten maken.
Joost heeft een wereldwijd advertentiecontract gesloten met Coca Cola, Hewlett-Packard, Intel en Nike. In Europa gaan onder andere Opel, Nokia, IBM, Vodafone en L'Oreál reclame bij de zender maken. In de Verenigde Staten behoren Microsoft, Motorola, Sony en het Amerikaanse leger tot de adverteerders.
Uitnodiging
De online tv-dienst maakt gebruik van zogenoemde peer-to-peertechnologie, het principe dat ook achter downloaddiensten als Kazaa, Bittorrent en Gnutella zit. Joost is op dit moment alleen op uitnodiging beschikbaar voor een relatief kleine groep testers. Het is nog niet duidelijk wanneer de dienst voor het grote publiek van start gaat.
Nederland krijgt er op 8 mei nog een gratis krant bij: Dag , een project van PCM en KPN. Noem het maar geen gratis krant tegenover de initiatiefnemers.
“Het is intern verboden om Dag een gratis krant te noemen”, zegt Edwin Tromp, directeur van Dag Media. “We lanceren een newsagent die uitzendt over verschillende kanalen: een krant, mobiel en internet.” Crossmedia volgens het boekje dus. Gericht op de doelgroep 20 - 49 jaar, maar denk daarbij eerder aan de twintigers (“de internetgeneratie”), dan aan de veertigplussers.
Op 8 mei gaat de zaak live, met site, nieuws via het mobieltje en 300 duizend kranten, die verspreid worden via het openbaar vervoer en Albert Heijn. Er komt nog “andere kanalen bij”, maar details daarover kon Tromp nog niet geven. Huis-aan-huis verspreiding is “een optie die we zeker overwegen”, zegt Tromp.
Er was ook een vierde pijler waarop Dag moest rusten: narrowcasting . Op schermen in treinen zouden de headlines en de video’s van Dag voorbij flitsen. “De NS heeft achterstand opgelopen met het plaatsen van de beeldschermen”, verklaart Tromp het voorlopige wegvallen van deze pijler.
Wordt het niet wat druk met vier gratis kranten? Tromp klinkt al wat vermoeid wanneer hij deze vraag moet beantwoorden. “Die ruimte is er wel degelijk. Je ziet in andere landen ook een verschuiving naar gratis kranten. Er zijn er al drie in Nederland, maar wellicht worden het nog wel veel meer en zeggen mensen over twee jaar: jullie waren er vroeg bij.”
“Het is intern verboden om Dag een gratis krant te noemen”, zegt Edwin Tromp, directeur van Dag Media. “We lanceren een newsagent die uitzendt over verschillende kanalen: een krant, mobiel en internet.” Crossmedia volgens het boekje dus. Gericht op de doelgroep 20 - 49 jaar, maar denk daarbij eerder aan de twintigers (“de internetgeneratie”), dan aan de veertigplussers.
Op 8 mei gaat de zaak live, met site, nieuws via het mobieltje en 300 duizend kranten, die verspreid worden via het openbaar vervoer en Albert Heijn. Er komt nog “andere kanalen bij”, maar details daarover kon Tromp nog niet geven. Huis-aan-huis verspreiding is “een optie die we zeker overwegen”, zegt Tromp.
Er was ook een vierde pijler waarop Dag moest rusten: narrowcasting . Op schermen in treinen zouden de headlines en de video’s van Dag voorbij flitsen. “De NS heeft achterstand opgelopen met het plaatsen van de beeldschermen”, verklaart Tromp het voorlopige wegvallen van deze pijler.
Wordt het niet wat druk met vier gratis kranten? Tromp klinkt al wat vermoeid wanneer hij deze vraag moet beantwoorden. “Die ruimte is er wel degelijk. Je ziet in andere landen ook een verschuiving naar gratis kranten. Er zijn er al drie in Nederland, maar wellicht worden het nog wel veel meer en zeggen mensen over twee jaar: jullie waren er vroeg bij.”
Friday, April 06, 2007
Heeft de krant nog toekomst?
Uitgegeven: 4 april 2007 16:58
De oplage van dagbladen blijft dalen. Dit terwijl nieuwssites het aantal bezoekers sinds 2004 hebben zien verdubbelen. Is er in dit digitale tijdsgewricht nog plaats voor een papieren brenger van het nieuws? Diverse initiatieven bewijzen van wel.
Door Hans Jager van Blikopdebeurs.com
In het vierde kwartaal van 2006 bedroeg de totale oplage van de dagbladen 3.768.964 exemplaren. Een lichte daling volgens HOI, het Instituut voor Media Auditing. Trouw, Het Financieele Dagblad, het Parool en de gratis dagbladen Metro en Spits boekten winst. De overige kranten zagen het aantal lezers dalen.
NRC Next
Bij PCM is echter iets bijzonders aan de hand. Ondanks een dalende oplage bij Volkskrant en NRC Handelsblad nam volgens het bedrijf de gezamenlijke oplage toe met 9,8 procent. Dit succes mag bijna volledig op het conto van NRC Next worden geschreven, dat inmiddels ruim 74 duizend abonnees heeft.
NRC Next, een sympathiek doch kansloos initiatief dachten veel 'mediakenners'. Een jonge doelgroep is niet geïnteresseerd in kwaliteit en wil daar al helemaal niet voor betalen. Ook zou de groei bij Next ten koste gaan van de middagkrant. Allemaal onzin achteraf. NRC Next is een winnaar en zorgt er bovendien voor dat NRC.nl gemiddeld twee keer zo veel jongeren trekt dan andere krantensites.
Telegraaf-light
Het bewijs dat een kwaliteitsproduct voor een herkenbare doelgroep scoort wordt ook geleverd door het AD, zei het in negatieve zin. De betaalde oplage zakte in het vierde kwartaal met 5,7 procent. Ik ben niet verrast. De krant is vlees noch vis. Een Telegraaf-light met V&D-uitstraling. Voor ieder wat wils, maar zonder passie en journalistiek hart. Kortom, de ideale krant voor de leestafel bij Albert Heijn.
De losse verkoop van het AD kelderde in het vierde kwartaal met maarliefst 16.566 naar 30.476 exemplaren per dag. Niet vreemd, gezien de forse groei van gratis dagbladen. Beursfonds Wegener heeft een belang van 37 procent in de joint venture AD Nieuwsmedia, waarin het Algemeen Dagblad en enkele regionale sufferdjes zijn ondergebracht. Een 'bleeder' met hoogst onzekere toekomst.
Doelgroep
Dat Trouw, FD en Parool als enige niet gratis kranten een oplagegroei realiseren is niet toevallig. Alledrie de kranten richten zich op specifieke doelgroepen. Wat pluriformiteit betreft mogen we overigens niet mopperen in ons kleine taalgebied. Al ontbreekt een Nederlandse International Herald Tribune met de door mij gewenste strikte scheiding tussen nieuws en opinie. De NRC komt enigszins in de buurt.
Visie en ondernemerschap loont, ook in krantenland. Nieuwe producten en abonnementsvormen en een goede synergie met de website kan het tij keren. Een initiatief als De Pers valt op door vakwerk en enthousiasme. Het laatste nieuws lezen we nu online, maar die oude, vertrouwde krant zou ik geen dag willen missen. En dat hoeft ook niet, met papier is nog steeds geld te verdienen.
Uitgegeven: 4 april 2007 16:58
De oplage van dagbladen blijft dalen. Dit terwijl nieuwssites het aantal bezoekers sinds 2004 hebben zien verdubbelen. Is er in dit digitale tijdsgewricht nog plaats voor een papieren brenger van het nieuws? Diverse initiatieven bewijzen van wel.
Door Hans Jager van Blikopdebeurs.com
In het vierde kwartaal van 2006 bedroeg de totale oplage van de dagbladen 3.768.964 exemplaren. Een lichte daling volgens HOI, het Instituut voor Media Auditing. Trouw, Het Financieele Dagblad, het Parool en de gratis dagbladen Metro en Spits boekten winst. De overige kranten zagen het aantal lezers dalen.
NRC Next
Bij PCM is echter iets bijzonders aan de hand. Ondanks een dalende oplage bij Volkskrant en NRC Handelsblad nam volgens het bedrijf de gezamenlijke oplage toe met 9,8 procent. Dit succes mag bijna volledig op het conto van NRC Next worden geschreven, dat inmiddels ruim 74 duizend abonnees heeft.
NRC Next, een sympathiek doch kansloos initiatief dachten veel 'mediakenners'. Een jonge doelgroep is niet geïnteresseerd in kwaliteit en wil daar al helemaal niet voor betalen. Ook zou de groei bij Next ten koste gaan van de middagkrant. Allemaal onzin achteraf. NRC Next is een winnaar en zorgt er bovendien voor dat NRC.nl gemiddeld twee keer zo veel jongeren trekt dan andere krantensites.
Telegraaf-light
Het bewijs dat een kwaliteitsproduct voor een herkenbare doelgroep scoort wordt ook geleverd door het AD, zei het in negatieve zin. De betaalde oplage zakte in het vierde kwartaal met 5,7 procent. Ik ben niet verrast. De krant is vlees noch vis. Een Telegraaf-light met V&D-uitstraling. Voor ieder wat wils, maar zonder passie en journalistiek hart. Kortom, de ideale krant voor de leestafel bij Albert Heijn.
De losse verkoop van het AD kelderde in het vierde kwartaal met maarliefst 16.566 naar 30.476 exemplaren per dag. Niet vreemd, gezien de forse groei van gratis dagbladen. Beursfonds Wegener heeft een belang van 37 procent in de joint venture AD Nieuwsmedia, waarin het Algemeen Dagblad en enkele regionale sufferdjes zijn ondergebracht. Een 'bleeder' met hoogst onzekere toekomst.
Doelgroep
Dat Trouw, FD en Parool als enige niet gratis kranten een oplagegroei realiseren is niet toevallig. Alledrie de kranten richten zich op specifieke doelgroepen. Wat pluriformiteit betreft mogen we overigens niet mopperen in ons kleine taalgebied. Al ontbreekt een Nederlandse International Herald Tribune met de door mij gewenste strikte scheiding tussen nieuws en opinie. De NRC komt enigszins in de buurt.
Visie en ondernemerschap loont, ook in krantenland. Nieuwe producten en abonnementsvormen en een goede synergie met de website kan het tij keren. Een initiatief als De Pers valt op door vakwerk en enthousiasme. Het laatste nieuws lezen we nu online, maar die oude, vertrouwde krant zou ik geen dag willen missen. En dat hoeft ook niet, met papier is nog steeds geld te verdienen.
Tuesday, April 03, 2007
reptielenbrein (kleine hersenen en hersenstam,
cerebellum) voor je motoriek. (Ademhaling,
hartslag, evenwichtsorgaan. Automatische motorische
handelingen worden hier opgeslagen). RAS
reticulaire activeringssysteem werkt als een bel op
een telefoon om aan te kondigen dat er informatie
op komst is. Als we ons richten op fouten dan
programmeren we de RAS op negatieve zaken. De kunst
is om de RAS juist te sturen op positieve
elementen. Door het stellen van vragen en door het
werken met doelen wordt de RAS in werking gesteld.
Hetzelfde effect treedt op als we bijvoorbeeld net
een nieuw woord hebben geleerd. De RAS zorgt er dan
voor dat we dan ineens overal datzelfde woord
tegenkomen. Een moeder is in staat om door
verkeerslawaai heen te slapen, maar wakker te
worden bij het kleinste kreetje van haar baby.
zoogdierenbrein (limbisch systeem, inclusief
hypothalamus) zorgt voor homeostase, de zorg voor
een bestendig milieu in het lichaam:
lichaamstemperatuur, bloeddruk, bloedsuiker,
hormoonspiegel (op de hypofyse), seks en de
emotionele reacties die met overleven te maken
hebben: Vechten, voeden, voortplanten en vluchten.
Hippocampus, amygdala en de thalamus. Hippocampus
(zeepaardje) speelt een belangrijke rol bij het
opslaan van informatie in het lange termijn
geheugen.
Thalamus (poort naar de hersenschors) initieert het
bewustzijn en ordent de van buiten komende
informatie in voorlopgie groeperingen. De zintuigen
zijn verbonden met de thalamus, behalve het
reukorgaan. Geuren fgaan dierct naar de grote
hersenen.
Grote hersenen
Neo cortex 80% van het volume van totale hersenen.
Hersenschors zou gladgestreken opp 2 m2 hebben.
Hersenschors: nemen van beslissingen, herinneringen
opslaan, taal formuleren en begrijpen, muziek horen
en natuur zien.
Vier kwabben
Achterhoofdskwab: visuele informatie
Slaapkwab: horen, waarneming en geheugen.
Wandbeenkwab: letters tot woorden.
Voorhoofdskwab: veel verbonden met limbisch
systeem, nemen van beslissingen, maken van plannen,
doelgericht gedrag
Het brein is mijn tweede favoriete lichaamsdeel.
(Woody Allen)
Onze hersenen zijn vooral gefocust op overleven in
fysieke, emotionele, sociale en economische zin,
gefocust op nieuwe prikkels, het zoeken naar
plezier en het vermijden van pijn.
in de afgelopen 30 jaar is meer informatie
geproduceerd dan in álle jaren daaraan voorafgaand.
data zijn geen feiten
feiten zijn geen informatie
informatie is geen kennis
kennis is geen waarheid
waarheid is geen wijsheid
snellezen
1. gebruik pointer (of markeerpen)
2. dwing je ogen snel langs de regels te laten
glijden
3. op termijn kun je meer dan twee regels tegelijk
lezen
van te voren:
1. bekijk inhoudsopgave
2. bepaal waarom u dit boek leest en wat u wilt
weten
3. zit rechtop met 2 voeten op de grond (ontspan)
4. maak een mindmap en neem deze na een dag, na een
week, na een maand, en na zes maanden nog een keer
door.
5. maak een actielijst van alle praktische punten
die u wilt gaan uitvoeren
6. neem actie
we komen om in informatie maar we hunkeren naar
kennis (John Naisbitt).
je kunt een paard naar het water brengen, maar het
niet dwingen te drinken (maar je kunt de haver
zouten).
cerebellum) voor je motoriek. (Ademhaling,
hartslag, evenwichtsorgaan. Automatische motorische
handelingen worden hier opgeslagen). RAS
reticulaire activeringssysteem werkt als een bel op
een telefoon om aan te kondigen dat er informatie
op komst is. Als we ons richten op fouten dan
programmeren we de RAS op negatieve zaken. De kunst
is om de RAS juist te sturen op positieve
elementen. Door het stellen van vragen en door het
werken met doelen wordt de RAS in werking gesteld.
Hetzelfde effect treedt op als we bijvoorbeeld net
een nieuw woord hebben geleerd. De RAS zorgt er dan
voor dat we dan ineens overal datzelfde woord
tegenkomen. Een moeder is in staat om door
verkeerslawaai heen te slapen, maar wakker te
worden bij het kleinste kreetje van haar baby.
zoogdierenbrein (limbisch systeem, inclusief
hypothalamus) zorgt voor homeostase, de zorg voor
een bestendig milieu in het lichaam:
lichaamstemperatuur, bloeddruk, bloedsuiker,
hormoonspiegel (op de hypofyse), seks en de
emotionele reacties die met overleven te maken
hebben: Vechten, voeden, voortplanten en vluchten.
Hippocampus, amygdala en de thalamus. Hippocampus
(zeepaardje) speelt een belangrijke rol bij het
opslaan van informatie in het lange termijn
geheugen.
Thalamus (poort naar de hersenschors) initieert het
bewustzijn en ordent de van buiten komende
informatie in voorlopgie groeperingen. De zintuigen
zijn verbonden met de thalamus, behalve het
reukorgaan. Geuren fgaan dierct naar de grote
hersenen.
Grote hersenen
Neo cortex 80% van het volume van totale hersenen.
Hersenschors zou gladgestreken opp 2 m2 hebben.
Hersenschors: nemen van beslissingen, herinneringen
opslaan, taal formuleren en begrijpen, muziek horen
en natuur zien.
Vier kwabben
Achterhoofdskwab: visuele informatie
Slaapkwab: horen, waarneming en geheugen.
Wandbeenkwab: letters tot woorden.
Voorhoofdskwab: veel verbonden met limbisch
systeem, nemen van beslissingen, maken van plannen,
doelgericht gedrag
Het brein is mijn tweede favoriete lichaamsdeel.
(Woody Allen)
Onze hersenen zijn vooral gefocust op overleven in
fysieke, emotionele, sociale en economische zin,
gefocust op nieuwe prikkels, het zoeken naar
plezier en het vermijden van pijn.
in de afgelopen 30 jaar is meer informatie
geproduceerd dan in álle jaren daaraan voorafgaand.
data zijn geen feiten
feiten zijn geen informatie
informatie is geen kennis
kennis is geen waarheid
waarheid is geen wijsheid
snellezen
1. gebruik pointer (of markeerpen)
2. dwing je ogen snel langs de regels te laten
glijden
3. op termijn kun je meer dan twee regels tegelijk
lezen
van te voren:
1. bekijk inhoudsopgave
2. bepaal waarom u dit boek leest en wat u wilt
weten
3. zit rechtop met 2 voeten op de grond (ontspan)
4. maak een mindmap en neem deze na een dag, na een
week, na een maand, en na zes maanden nog een keer
door.
5. maak een actielijst van alle praktische punten
die u wilt gaan uitvoeren
6. neem actie
we komen om in informatie maar we hunkeren naar
kennis (John Naisbitt).
je kunt een paard naar het water brengen, maar het
niet dwingen te drinken (maar je kunt de haver
zouten).
‘Ik vraag geen afkoopsom’
PCM-topman Ton aan de Stegge over geld verdienen, politieke spelletjes en zijn mogelijke vertrek.
Jannetje Koelewijn
Uitgeversconcern PCM kwam deze week weer in Nederlandse handen. Gesprek met bestuursvoorzitter Ton aan de Stegge. „Die krant van Ton komt er. En het zal de beste zijn.”
Ton aan de Stegge, bestuursvoorzitter van PCM, zit in zijn werkkamer in Amsterdam. Aan de andere kant van de glazen wand zit Philip Alberdingk Thijm, directeur dagbladen van PCM. Hij zal over acht dagen ontslagen worden, maar dat weet hij nog niet. Ton aan de Stegge weet het ook niet.
Het is maandag 19 maart, een week voordat PCM door de Stichting Democratie en Media zal worden teruggekocht van Apax. Dat zijn de Britse investeerders die in drie jaar tijd 150 miljoen euro aan PCM verdienden. Ton aan de Stegge zal vertellen hoe hij een jaar geleden door Apax werd gekozen om PCM te gaan leiden. Een man die rijk was geworden in de telecom en niets van kranten wist. Hij zal ook vertellen over de twee miljoen euro die hij door Apax verdiende en wat hij daarvan vindt. Maar het gesprek begint bij zijn moeder.
„Ze kreeg zeven of acht miskramen, ze dacht dat ze geen kinderen zou krijgen. En toen kwam ik. Toen ik drie was, begon ze een sigarenzaak, in Hilversum. Dat was in 1958. Mijn vader was kok. Mijn ouders hebben hun hele leven hard gewerkt, nooit een cent uitgegeven. Alles was voor mij, voor later. Toen ze overleden – mijn moeder eind 1999, mijn vader begin 2000 – lieten ze me 180.000 gulden na.”
Dat had u toen niet meer echt nodig.
„Nee.” Hij krijgt tranen in zijn ogen. „Mijn moeder was al heel lang dement. Mijn vader wilde haar niet meer zien, hij kon er niet tegen. Maar aan het eind werd hij ook dement. Hij ging naar hetzelfde tehuis als mijn moeder. Ze herkenden elkaar. Ze vonden elkaar weer leuk.”
Wat wilden ze dat u later zou worden?
„Pastoor. Tot mijn twaalfde heb ik gedacht dat ik naar het seminarie zou gaan. Maar toen begon ik belangstelling voor meisjes te krijgen. Ik ging naar het Alberdingk Thijm College, naar het gymnasium. Daarna naar het atheneum. Eerst b, later a. Ik heb school nooit leuk gevonden. Ik deed alleen iets als het me interesseerde. Er was veel dat ik niet interessant vond.”
Wat deed u wel graag?
„Sporten. Voetballen. En ik leerde al jong mijn latere vrouw kennen. Zij was zestien, ik zeventien. We zijn tweeëndertig jaar samen geweest, vijf jaar verkering meegerekend. Na mijn eindexamen had ik geen idee wat ik zou gaan doen. Ik ben gaan werken, bij Moret & Limperg. Daarnaast deed ik de accountantsopleiding. Na drie jaar had ik best een leuk salaris, 1.800 gulden bruto. Toen moest ik in dienst. En daarna besloot ik om in de automatisering te gaan. Uit een paar testen was gebleken dat ik daar extreem geschikt voor was.”
Hij werkte zestien jaar bij Volmac en daarna negen maanden bij Getronics. Hij moest weg, omdat hij het niet eens was met de strategie. Zo heet dat in het zakenleven. Wat de echte reden was, wil hij niet zeggen. Alleen dit: „Mijn ethiek was anders. Bij Volmac was het: je krijgt een opdracht omdat je de beste bent. Bij Getronics was het: omdat je de handigste bent. Ik moet zeggen dat ik er veel geleerd heb.”
Wat dan?
„Dat je een netwerk van relaties moet opbouwen en daarin je klanten moet zoeken. Sympathie kweken, zodat ze aan jou de voorkeur geven, ook al ben je voor hen niet de beste.”
Dat wist u toen nog niet?
„Ik zal een anekdote over mijn vader vertellen, van vlak voordat ik trouwde. We mochten een bestekcassette kopen, in de mooiste zaak van Hilversum. Mijn vader wilde korting. Dat kon niet. Toen vroeg hij naar de manager en hij ging net zo lang door tot hij toch die korting kreeg.”
En zo doet u het ook?
„Toen ik nog niet echt veel geld had, wilde ik bij A-Point in Amsterdam een tweedehands Porsche kopen. Het was in mijn Telforttijd, maar ze wisten niet wie ik was. Wekenlang onderhandelde ik over de prijs, tot ik mijn zin had. Toen kwam er een stuk over mij in Quote. De verkoper van A-Point belde me op, ze hadden in een deuk gelegen. Zij maar denken dat ik geen cent had en nu bleek ik de directeur van Telfort te zijn!”
Hij kwam bij Telfort in 1999, in de tijd dat telecombedrijven miljarden schulden maakten en toch hoge beurskoersen hadden. Maar na 2000 was het voorbij. Telfort, eerst meer dan acht miljard gulden waard, werd in 2003 voor 22 miljoen euro verkocht aan Greenfield Capital Partners, een Nederlandse investeringsmaatschappij.
Dat was het begin van de rijkdom van Ton aan de Stegge. Hij kreeg, voor minder dan een miljoen euro, een belang van tien procent in Telfort. Een jaar later nam Marcel Boekhoorn, miljardair geworden door bedrijvenhandel, voor 300 miljoen euro Telfort over. Weer een jaar later ging Telfort voor ruim een miljard naar KPN. Ton aan de Stegge verdiende aan deze rally, zoals dat heet, 65 miljoen euro.
De droom van elke zakenman.
„Opeens waren er allemaal jubelverhalen over mij, hoe goed ik dat gedaan had. Maar als ik ergens lof voor verdien, dan is het voor hoe ik Telfort heb teruggebracht tot de essentie. Telfort werd: waar voor je geld, Nederlands, simpel. En we deden iets wat not done was in telecom: ons netwerk openstellen voor Albert Heijn en de Hema. De rest ging vanzelf.”
Het was geluk?
„Wat ik heb geleerd in deze business is dat de waarde van een onderneming weinig met de werkelijkheid te maken heeft en alles met perceptie.”
U kocht een Aston Martin Vanguish en een landgoed.
„Marcel zei tegen me: hoeveel geld je ook ergens uithaalt, je moet één cadeau voor jezelf kopen. De gevoelswaarde van de deal beleef je dan iedere keer weer door dat cadeau. Dat was de Aston Martin. En dat huis kocht ik omdat ik wilde verhuizen. Ik was het jaar daarvoor gescheiden en ik woonde nog in Hilversum. Er waren daar te veel herinneringen.”
U was bevriend geraakt met Marcel Boekhoorn?
„Wat is bevriend? Ik heb een zwak voor hem. Door zijn energie, zijn vrolijkheid, zijn zakelijk instinct. En we delen een grote interesse in Formule 1-racen.”
Hoe beviel het om niet meer te werken?
„Ik dacht: nu ga ik leuke investeringen doen met leuke mensen. Maar die moeten dan wel je pad kruisen. Er kwamen oud-Volmac-collega’s die nergens geld konden krijgen voor hun ideeën en als laatste escape bij mij aanklopten. En dan moest ik uitleggen waarom ik er ook niets in zag. Mijn huisarts zei: je verveelt je. Ik ben in die tijd ook ziek geweest.” Een herseninfarct, maar daar wil hij niet over praten.
En toen?
„Skill Capital, een Engelse headhunter die voor investeringsmaatschappijen werkt, vroeg of ik weer een baan wilde. Ik zei: heel graag. Anderhalve week later belden ze. Ze zochten potentieel voor een uitgever in Nederland, in opdracht van Apax. Later bleek dat het om PCM ging. Ik zei: wat moet ik met een uitgever? Er kwam een verhaal over een nieuwe, digitale wereld en over de veranderingen die nodig zouden zijn, en dat dan samen met mijn achtergrond. Ik zou waarde kunnen toevoegen. Ik zei: oké, creatieve deal, ik wil er wel over praten.”
Ze vroegen u ook om zelf te investeren in die uitgever?
„Dat was later. Apax dacht: hoe maken we het interessant voor hem? Ze wilden dat ik een fors belang nam, er werd gesproken over een tot vijf miljoen euro. Maar de andere aandeelhouder van PCM, de Stichting Democratie en Media, wilde dat absoluut niet hebben. De Stichting wil niet dat het management financieel gedreven wordt. Ik zei: het maakt mij niet uit, ik hoor het wel.”
Deed het u zo weinig?
„Ik wilde graag. Een bedrijf dat ertoe deed, en managerial een uitdaging. Wat ik ook mooi vond: dit was de echte wereld, met echt geld dat echt verdiend moet worden. Het verbaasde me alleen dat Apax het wilde hebben. Normaal weet een investeringsmaatschappij hoe er waarde kan worden gecreëerd en wat de exit zal zijn. Dit was een onduidelijk verhaal. Voor mij was het verder niet relevant. Als PCM nu 500 miljoen waard was en over vijf jaar nog steeds, prima. Voor Apax lag dat anders.”
Daarom wilde Apax graag dat u zou investeren. De man die van 22 miljoen een miljard kon maken, zou nu ook wel iets verzinnen.
„Dat was ongetwijfeld de gedachte.”
Er kwam een aandelenparticipatieplan voor alle managers van PCM.
„Om loyaliteit te creëren, ja. Het was de bedoeling dat ik daar aan meedeed.”
En dat deed u ook?
„Ik deed de toezegging. Eerst moest duidelijk zijn wat de waarde van de onderneming was. De feitelijke betaling was pas in het najaar van 2006.”
Voor of na het bod van de Stichting Democratie en Media op de aandelen van Apax?
„Dat weet ik niet.”
Na dat bod was uw inleg van ruim twee ton opeens twee miljoen waard. En dat zou u niet meer weten?
„Dat bod was iets tussen de aandeelhouders, daar wist ik verder niets van. Ik heb me er niet in verdiept.”
Later zegt de directeur Sociale Zaken van PCM dat op 12 december 2006 was vastgesteld wat de managers moesten betalen voor de aandelen. De Stichting Democratie en Media had toen al geprobeerd om Apax uit te kopen, maar de onderhandelingen waren afgebroken. Ze begonnen weer in januari. Ton aan de Stegge kocht zijn aandelen in december. Philip Alberdingk Thijm deed dat ook, met een lening van PCM van 107.100 euro. Zijn inleg was een maand later een miljoen waard.
Nu weer Ton aan de Stegge.
Kan hij zich voorstellen dat het participatieplan binnen en buiten PCM tot grote verontwaardiging leidde?
„Ja, dat snap ik. Maar dat plan was in 2004 door Apax en de Stichting vastgesteld. Dan kun je later niet opeens zeggen: toch maar niet, want de uitkomst bevalt ons niet en eigenlijk past het niet zo goed bij dit type bedrijf.”
De hoofdredacties van de kranten van PCM moesten van Apax ook meedoen. Die hebben geweigerd.
„Prima dat ze zo standvastig waren. Maar het management van PCM zag het probleem blijkbaar niet.”
De werknemers van PCM zijn nu heel boos.
„Als ik aandeelhouder was geweest van PCM, dan had ik alle werknemers laten meedoen. Ik kom uit een omgeving waarin dat de gewoonte was.”
De werknemers hebben u nu gevraagd om die twee miljoen euro niet uit het bedrijf te halen.
„Ik kan dat geld wel terugstoppen, maar dan word ik aandeelhouder en daar wil de Stichting juist vanaf. Dus wat moet ik nou doen? Wat ik zo merkwaardig vind: dat niemand zich afvraagt wie hier de schuld van heeft. Wie heeft er gekozen voor Apax? Ik niet. Mijn voorganger ook niet.”
U bedoelt: het was de Stichting?
Hij knikt.
Later zegt Theo Strengers, commissaris van PCM namens de Stichting, dat het de schuld van het vorige management is dat Apax aandeelhouder van PCM kon worden. „Het management wilde dat wij een deel van onze aandelen verkochten, want PCM moest zakelijker worden en grotere investeringen doen. Eerst een financiële partij erbij en dan naar de beurs. We hebben er à contrecoeur in toegestemd.”
Nu weer Ton aan de Stegge. Die liet zich benoemen door Apax.
U heeft verstand van kranten uitgeven?
„Ik niet. Maar de onderneming wel. Er zit een enorme innovatieve kracht in de onderneming. Het merkwaardige is dat we geneigd zijn om dat zelf niet zo te zien. We maken de mooiste kranten van Nederland en niemand hier die er trots op is. Dat wil zeggen: de mensen van Volkskrant zijn trots op de Volkskrant, de mensen van NRC op NRC en die van Trouw op Trouw. Maar PCM is het paaltje waar iedereen tegenaan schopt.”
En dat verbaast u?
„Wat ik nu ga zeggen is gevaarlijk, maar ik zeg het toch. PCM is te dominant. De rol van PCM moet geminimaliseerd worden. Een financiële holding, zo onzichtbaar mogelijk, met daaronder zelfstandige bedrijven rondom de krantentitels. PCM is niet één grote happy family. Het is een groep concurrenten. Laat die dan ook met elkaar concurreren.”
Wat is tot nu toe uw toegevoegde waarde geweest voor PCM?
„Goh ja, goeie vraag.” Hij grijnst.
„Wat ik kan, is mensen challengen. Als jij tegen mij zegt: ik heb een briljant plan, dan zeg ik: dat zeg je wel, maar het kan ook zo. Als jij dan zegt dat ik gelijk heb, ga je de fout in. Ik wil dat je plan zo goed is dat je bij je argumenten blijft. Nu de gratis krant die we gaan maken. De mensen die me kennen, hebben de afgelopen maanden veel gelachen. Want plan één werd het niet en plan twee werd het ook niet. Maar zij weten: die krant van Ton komt er. En het zal de beste zijn.”
Dus wat andere mensen zwalken noemen, is uw manier om uw doel te bereiken?
„Ja. En ik zeg ook doelbewust dat het oorlog is in krantenland. Ik wil reacties uitlokken. Alles en iedereen beweegt nu, in een wereld die tachtig jaar niet bewogen heeft. Je kunt van De Pers vinden wat je wilt, maar als het Marcel Boekhoorn lukt om zijn krant thuis te gaan bezorgen, heeft dat een enorm effect. Als wij met Dag komen, zal dat ook een enorm effect hebben. Hoe blijven we ons daarnaast onderscheiden met kwaliteitsjournalistiek, zodanig dat mensen ervoor willen betalen. Dat is de uitdaging.”
Is het een spel van u en Marcel Boekhoorn?
„Wat voor spel?”
Twee vrienden, Boekhoorn en u, rijk geworden in de nieuwe economie, zoeken weer een doel in hun leven.
„Zo zie ik dat niet. Voor mij telt dat ik me met iets bezighoud dat ertoe doet.”
En dit doet er meer toe dan belminuten verkopen aan Albert Heijn.
„Dat is wel heel denigrerend. Laat ik het zo zeggen: bij Telfort was ik trots op het bedrijf, niet op het product. Hier is dat anders. Het product is nu veel tastbaarder. Maar dan nog heb ik meer met de mensen die dat product maken dan met het product zelf.”
U leest de kranten?
„Ik ga niet roepen dat ik elke dag alle kranten lees en dat ik er zo van hou, want dat is niet zo. Ik las altijd al NRC en Het Financieele Dagblad en ik kijk nu regelmatig in de Volkskrant en in Trouw.”
Het gesprek, dat op dinsdag 20 maart werd voortgezet, eindigt met de vraag of de Stichting hem nog wel als bestuursvoorzitter wil hebben als Apax weg is. Het antwoord – „ze claimen dat ze gelukkig met me zijn” – is een week later, op dinsdag 27 maart, al weer achterhaald. Op die dag wordt bekend dat de Stichting PCM wil laten fuseren met de Noordelijke Dagblad Combinatie, uitgever van de Leeuwarder Courant. Theo Strengers, commissaris van PCM namens de Stichting, bevestigt dat het de bedoeling is om Ton aan de Stegge over een maand of zes te vervangen door de bestuursvoorzitter van die Combinatie, Jan de Roos.
Dinsdag 27 maart is ook de dag waarop Theo Strengers tegen Philip Alberdingk Thijm zegt dat hij weg moet. Hij doet dat op de kamer van Ton aan de Stegge met al die glazen wanden. „Net aquaria”, zegt Theo Strengers de volgende dag. „Hier zitten de haaien, daar de pluimvissen.”
Over dat ontslag wil hij niet veel zeggen. „We zijn nog in de afhandeling.” Over Ton aan de Stegge praat hij wel. „Ik heb me vorig jaar met hand en tand tegen zijn benoeming verzet. Zo’n geldman moeten we niet hebben, dacht ik. Ik was wel voorstander van de benoeming van Alberdingk Thijm. Die kwam bij Het Financieele Dagblad vandaan. Wij verwachtten veel van hem. Maar het heeft anders uitgepakt.”
Ton aan de Stegge viel u mee?
„Zijn onbevangenheid en onafhankelijke gedrag zijn buitengewoon verfrissend. Alberdingk Thijm heeft hard over zijn arbeidsvoorwaarden onderhandeld. Ton aan de Stegge vond alles best.”
Waarom wilt u hem niet houden?
„Ik vind dat PCM straks weer een bestuursvoorzitter moet hebben die alles van het krantenbedrijf weet.”
Ton aan de Stegge, op 27 maart: „Ik zit hier zolang mensen denken dat ik hier nuttige dingen kan doen. Als ze denken dat iemand anders het beter kan, prima. Dan ben ik weg.”
Vraagt u een afkoopsom?
Hij lacht. „Nee, ik vraag geen afkoopsom.”
En op 28 maart, als hij weet dat Philip Alberdingk Thijm ontslagen is: „Hij was kansloos toen de politieke spelletjes waar dit bedrijf zo goed in is, zich tegen hem begonnen te keren. Aan het eind werd hij doelbewust beschadigd. Daar kan niemand tegenop.” Een paar dagen voor het ontslag stonden in het weekblad de Groene Amsterdammer details over de lening die Alberdingk Thijm bij PCM had gesloten om aandelen te kunnen kopen.
Had u dan niet iets aan die politieke spelletjes moeten doen?
„Ik heb geen zin om daar mijn tijd aan te verdoen.”
‘De waarde van een onderneming heeft weinig met de werkelijkheid te maken’
‘Als ze denken dat iemand anders
het beter kan, prima. Dan ben ik weg’
Ton aan de Stegge: „PCM is niet één grote happy family. Het is een groep concurrenten. Laat die dan ook concurreren.”
NRC 31/03/07
PCM-topman Ton aan de Stegge over geld verdienen, politieke spelletjes en zijn mogelijke vertrek.
Jannetje Koelewijn
Uitgeversconcern PCM kwam deze week weer in Nederlandse handen. Gesprek met bestuursvoorzitter Ton aan de Stegge. „Die krant van Ton komt er. En het zal de beste zijn.”
Ton aan de Stegge, bestuursvoorzitter van PCM, zit in zijn werkkamer in Amsterdam. Aan de andere kant van de glazen wand zit Philip Alberdingk Thijm, directeur dagbladen van PCM. Hij zal over acht dagen ontslagen worden, maar dat weet hij nog niet. Ton aan de Stegge weet het ook niet.
Het is maandag 19 maart, een week voordat PCM door de Stichting Democratie en Media zal worden teruggekocht van Apax. Dat zijn de Britse investeerders die in drie jaar tijd 150 miljoen euro aan PCM verdienden. Ton aan de Stegge zal vertellen hoe hij een jaar geleden door Apax werd gekozen om PCM te gaan leiden. Een man die rijk was geworden in de telecom en niets van kranten wist. Hij zal ook vertellen over de twee miljoen euro die hij door Apax verdiende en wat hij daarvan vindt. Maar het gesprek begint bij zijn moeder.
„Ze kreeg zeven of acht miskramen, ze dacht dat ze geen kinderen zou krijgen. En toen kwam ik. Toen ik drie was, begon ze een sigarenzaak, in Hilversum. Dat was in 1958. Mijn vader was kok. Mijn ouders hebben hun hele leven hard gewerkt, nooit een cent uitgegeven. Alles was voor mij, voor later. Toen ze overleden – mijn moeder eind 1999, mijn vader begin 2000 – lieten ze me 180.000 gulden na.”
Dat had u toen niet meer echt nodig.
„Nee.” Hij krijgt tranen in zijn ogen. „Mijn moeder was al heel lang dement. Mijn vader wilde haar niet meer zien, hij kon er niet tegen. Maar aan het eind werd hij ook dement. Hij ging naar hetzelfde tehuis als mijn moeder. Ze herkenden elkaar. Ze vonden elkaar weer leuk.”
Wat wilden ze dat u later zou worden?
„Pastoor. Tot mijn twaalfde heb ik gedacht dat ik naar het seminarie zou gaan. Maar toen begon ik belangstelling voor meisjes te krijgen. Ik ging naar het Alberdingk Thijm College, naar het gymnasium. Daarna naar het atheneum. Eerst b, later a. Ik heb school nooit leuk gevonden. Ik deed alleen iets als het me interesseerde. Er was veel dat ik niet interessant vond.”
Wat deed u wel graag?
„Sporten. Voetballen. En ik leerde al jong mijn latere vrouw kennen. Zij was zestien, ik zeventien. We zijn tweeëndertig jaar samen geweest, vijf jaar verkering meegerekend. Na mijn eindexamen had ik geen idee wat ik zou gaan doen. Ik ben gaan werken, bij Moret & Limperg. Daarnaast deed ik de accountantsopleiding. Na drie jaar had ik best een leuk salaris, 1.800 gulden bruto. Toen moest ik in dienst. En daarna besloot ik om in de automatisering te gaan. Uit een paar testen was gebleken dat ik daar extreem geschikt voor was.”
Hij werkte zestien jaar bij Volmac en daarna negen maanden bij Getronics. Hij moest weg, omdat hij het niet eens was met de strategie. Zo heet dat in het zakenleven. Wat de echte reden was, wil hij niet zeggen. Alleen dit: „Mijn ethiek was anders. Bij Volmac was het: je krijgt een opdracht omdat je de beste bent. Bij Getronics was het: omdat je de handigste bent. Ik moet zeggen dat ik er veel geleerd heb.”
Wat dan?
„Dat je een netwerk van relaties moet opbouwen en daarin je klanten moet zoeken. Sympathie kweken, zodat ze aan jou de voorkeur geven, ook al ben je voor hen niet de beste.”
Dat wist u toen nog niet?
„Ik zal een anekdote over mijn vader vertellen, van vlak voordat ik trouwde. We mochten een bestekcassette kopen, in de mooiste zaak van Hilversum. Mijn vader wilde korting. Dat kon niet. Toen vroeg hij naar de manager en hij ging net zo lang door tot hij toch die korting kreeg.”
En zo doet u het ook?
„Toen ik nog niet echt veel geld had, wilde ik bij A-Point in Amsterdam een tweedehands Porsche kopen. Het was in mijn Telforttijd, maar ze wisten niet wie ik was. Wekenlang onderhandelde ik over de prijs, tot ik mijn zin had. Toen kwam er een stuk over mij in Quote. De verkoper van A-Point belde me op, ze hadden in een deuk gelegen. Zij maar denken dat ik geen cent had en nu bleek ik de directeur van Telfort te zijn!”
Hij kwam bij Telfort in 1999, in de tijd dat telecombedrijven miljarden schulden maakten en toch hoge beurskoersen hadden. Maar na 2000 was het voorbij. Telfort, eerst meer dan acht miljard gulden waard, werd in 2003 voor 22 miljoen euro verkocht aan Greenfield Capital Partners, een Nederlandse investeringsmaatschappij.
Dat was het begin van de rijkdom van Ton aan de Stegge. Hij kreeg, voor minder dan een miljoen euro, een belang van tien procent in Telfort. Een jaar later nam Marcel Boekhoorn, miljardair geworden door bedrijvenhandel, voor 300 miljoen euro Telfort over. Weer een jaar later ging Telfort voor ruim een miljard naar KPN. Ton aan de Stegge verdiende aan deze rally, zoals dat heet, 65 miljoen euro.
De droom van elke zakenman.
„Opeens waren er allemaal jubelverhalen over mij, hoe goed ik dat gedaan had. Maar als ik ergens lof voor verdien, dan is het voor hoe ik Telfort heb teruggebracht tot de essentie. Telfort werd: waar voor je geld, Nederlands, simpel. En we deden iets wat not done was in telecom: ons netwerk openstellen voor Albert Heijn en de Hema. De rest ging vanzelf.”
Het was geluk?
„Wat ik heb geleerd in deze business is dat de waarde van een onderneming weinig met de werkelijkheid te maken heeft en alles met perceptie.”
U kocht een Aston Martin Vanguish en een landgoed.
„Marcel zei tegen me: hoeveel geld je ook ergens uithaalt, je moet één cadeau voor jezelf kopen. De gevoelswaarde van de deal beleef je dan iedere keer weer door dat cadeau. Dat was de Aston Martin. En dat huis kocht ik omdat ik wilde verhuizen. Ik was het jaar daarvoor gescheiden en ik woonde nog in Hilversum. Er waren daar te veel herinneringen.”
U was bevriend geraakt met Marcel Boekhoorn?
„Wat is bevriend? Ik heb een zwak voor hem. Door zijn energie, zijn vrolijkheid, zijn zakelijk instinct. En we delen een grote interesse in Formule 1-racen.”
Hoe beviel het om niet meer te werken?
„Ik dacht: nu ga ik leuke investeringen doen met leuke mensen. Maar die moeten dan wel je pad kruisen. Er kwamen oud-Volmac-collega’s die nergens geld konden krijgen voor hun ideeën en als laatste escape bij mij aanklopten. En dan moest ik uitleggen waarom ik er ook niets in zag. Mijn huisarts zei: je verveelt je. Ik ben in die tijd ook ziek geweest.” Een herseninfarct, maar daar wil hij niet over praten.
En toen?
„Skill Capital, een Engelse headhunter die voor investeringsmaatschappijen werkt, vroeg of ik weer een baan wilde. Ik zei: heel graag. Anderhalve week later belden ze. Ze zochten potentieel voor een uitgever in Nederland, in opdracht van Apax. Later bleek dat het om PCM ging. Ik zei: wat moet ik met een uitgever? Er kwam een verhaal over een nieuwe, digitale wereld en over de veranderingen die nodig zouden zijn, en dat dan samen met mijn achtergrond. Ik zou waarde kunnen toevoegen. Ik zei: oké, creatieve deal, ik wil er wel over praten.”
Ze vroegen u ook om zelf te investeren in die uitgever?
„Dat was later. Apax dacht: hoe maken we het interessant voor hem? Ze wilden dat ik een fors belang nam, er werd gesproken over een tot vijf miljoen euro. Maar de andere aandeelhouder van PCM, de Stichting Democratie en Media, wilde dat absoluut niet hebben. De Stichting wil niet dat het management financieel gedreven wordt. Ik zei: het maakt mij niet uit, ik hoor het wel.”
Deed het u zo weinig?
„Ik wilde graag. Een bedrijf dat ertoe deed, en managerial een uitdaging. Wat ik ook mooi vond: dit was de echte wereld, met echt geld dat echt verdiend moet worden. Het verbaasde me alleen dat Apax het wilde hebben. Normaal weet een investeringsmaatschappij hoe er waarde kan worden gecreëerd en wat de exit zal zijn. Dit was een onduidelijk verhaal. Voor mij was het verder niet relevant. Als PCM nu 500 miljoen waard was en over vijf jaar nog steeds, prima. Voor Apax lag dat anders.”
Daarom wilde Apax graag dat u zou investeren. De man die van 22 miljoen een miljard kon maken, zou nu ook wel iets verzinnen.
„Dat was ongetwijfeld de gedachte.”
Er kwam een aandelenparticipatieplan voor alle managers van PCM.
„Om loyaliteit te creëren, ja. Het was de bedoeling dat ik daar aan meedeed.”
En dat deed u ook?
„Ik deed de toezegging. Eerst moest duidelijk zijn wat de waarde van de onderneming was. De feitelijke betaling was pas in het najaar van 2006.”
Voor of na het bod van de Stichting Democratie en Media op de aandelen van Apax?
„Dat weet ik niet.”
Na dat bod was uw inleg van ruim twee ton opeens twee miljoen waard. En dat zou u niet meer weten?
„Dat bod was iets tussen de aandeelhouders, daar wist ik verder niets van. Ik heb me er niet in verdiept.”
Later zegt de directeur Sociale Zaken van PCM dat op 12 december 2006 was vastgesteld wat de managers moesten betalen voor de aandelen. De Stichting Democratie en Media had toen al geprobeerd om Apax uit te kopen, maar de onderhandelingen waren afgebroken. Ze begonnen weer in januari. Ton aan de Stegge kocht zijn aandelen in december. Philip Alberdingk Thijm deed dat ook, met een lening van PCM van 107.100 euro. Zijn inleg was een maand later een miljoen waard.
Nu weer Ton aan de Stegge.
Kan hij zich voorstellen dat het participatieplan binnen en buiten PCM tot grote verontwaardiging leidde?
„Ja, dat snap ik. Maar dat plan was in 2004 door Apax en de Stichting vastgesteld. Dan kun je later niet opeens zeggen: toch maar niet, want de uitkomst bevalt ons niet en eigenlijk past het niet zo goed bij dit type bedrijf.”
De hoofdredacties van de kranten van PCM moesten van Apax ook meedoen. Die hebben geweigerd.
„Prima dat ze zo standvastig waren. Maar het management van PCM zag het probleem blijkbaar niet.”
De werknemers van PCM zijn nu heel boos.
„Als ik aandeelhouder was geweest van PCM, dan had ik alle werknemers laten meedoen. Ik kom uit een omgeving waarin dat de gewoonte was.”
De werknemers hebben u nu gevraagd om die twee miljoen euro niet uit het bedrijf te halen.
„Ik kan dat geld wel terugstoppen, maar dan word ik aandeelhouder en daar wil de Stichting juist vanaf. Dus wat moet ik nou doen? Wat ik zo merkwaardig vind: dat niemand zich afvraagt wie hier de schuld van heeft. Wie heeft er gekozen voor Apax? Ik niet. Mijn voorganger ook niet.”
U bedoelt: het was de Stichting?
Hij knikt.
Later zegt Theo Strengers, commissaris van PCM namens de Stichting, dat het de schuld van het vorige management is dat Apax aandeelhouder van PCM kon worden. „Het management wilde dat wij een deel van onze aandelen verkochten, want PCM moest zakelijker worden en grotere investeringen doen. Eerst een financiële partij erbij en dan naar de beurs. We hebben er à contrecoeur in toegestemd.”
Nu weer Ton aan de Stegge. Die liet zich benoemen door Apax.
U heeft verstand van kranten uitgeven?
„Ik niet. Maar de onderneming wel. Er zit een enorme innovatieve kracht in de onderneming. Het merkwaardige is dat we geneigd zijn om dat zelf niet zo te zien. We maken de mooiste kranten van Nederland en niemand hier die er trots op is. Dat wil zeggen: de mensen van Volkskrant zijn trots op de Volkskrant, de mensen van NRC op NRC en die van Trouw op Trouw. Maar PCM is het paaltje waar iedereen tegenaan schopt.”
En dat verbaast u?
„Wat ik nu ga zeggen is gevaarlijk, maar ik zeg het toch. PCM is te dominant. De rol van PCM moet geminimaliseerd worden. Een financiële holding, zo onzichtbaar mogelijk, met daaronder zelfstandige bedrijven rondom de krantentitels. PCM is niet één grote happy family. Het is een groep concurrenten. Laat die dan ook met elkaar concurreren.”
Wat is tot nu toe uw toegevoegde waarde geweest voor PCM?
„Goh ja, goeie vraag.” Hij grijnst.
„Wat ik kan, is mensen challengen. Als jij tegen mij zegt: ik heb een briljant plan, dan zeg ik: dat zeg je wel, maar het kan ook zo. Als jij dan zegt dat ik gelijk heb, ga je de fout in. Ik wil dat je plan zo goed is dat je bij je argumenten blijft. Nu de gratis krant die we gaan maken. De mensen die me kennen, hebben de afgelopen maanden veel gelachen. Want plan één werd het niet en plan twee werd het ook niet. Maar zij weten: die krant van Ton komt er. En het zal de beste zijn.”
Dus wat andere mensen zwalken noemen, is uw manier om uw doel te bereiken?
„Ja. En ik zeg ook doelbewust dat het oorlog is in krantenland. Ik wil reacties uitlokken. Alles en iedereen beweegt nu, in een wereld die tachtig jaar niet bewogen heeft. Je kunt van De Pers vinden wat je wilt, maar als het Marcel Boekhoorn lukt om zijn krant thuis te gaan bezorgen, heeft dat een enorm effect. Als wij met Dag komen, zal dat ook een enorm effect hebben. Hoe blijven we ons daarnaast onderscheiden met kwaliteitsjournalistiek, zodanig dat mensen ervoor willen betalen. Dat is de uitdaging.”
Is het een spel van u en Marcel Boekhoorn?
„Wat voor spel?”
Twee vrienden, Boekhoorn en u, rijk geworden in de nieuwe economie, zoeken weer een doel in hun leven.
„Zo zie ik dat niet. Voor mij telt dat ik me met iets bezighoud dat ertoe doet.”
En dit doet er meer toe dan belminuten verkopen aan Albert Heijn.
„Dat is wel heel denigrerend. Laat ik het zo zeggen: bij Telfort was ik trots op het bedrijf, niet op het product. Hier is dat anders. Het product is nu veel tastbaarder. Maar dan nog heb ik meer met de mensen die dat product maken dan met het product zelf.”
U leest de kranten?
„Ik ga niet roepen dat ik elke dag alle kranten lees en dat ik er zo van hou, want dat is niet zo. Ik las altijd al NRC en Het Financieele Dagblad en ik kijk nu regelmatig in de Volkskrant en in Trouw.”
Het gesprek, dat op dinsdag 20 maart werd voortgezet, eindigt met de vraag of de Stichting hem nog wel als bestuursvoorzitter wil hebben als Apax weg is. Het antwoord – „ze claimen dat ze gelukkig met me zijn” – is een week later, op dinsdag 27 maart, al weer achterhaald. Op die dag wordt bekend dat de Stichting PCM wil laten fuseren met de Noordelijke Dagblad Combinatie, uitgever van de Leeuwarder Courant. Theo Strengers, commissaris van PCM namens de Stichting, bevestigt dat het de bedoeling is om Ton aan de Stegge over een maand of zes te vervangen door de bestuursvoorzitter van die Combinatie, Jan de Roos.
Dinsdag 27 maart is ook de dag waarop Theo Strengers tegen Philip Alberdingk Thijm zegt dat hij weg moet. Hij doet dat op de kamer van Ton aan de Stegge met al die glazen wanden. „Net aquaria”, zegt Theo Strengers de volgende dag. „Hier zitten de haaien, daar de pluimvissen.”
Over dat ontslag wil hij niet veel zeggen. „We zijn nog in de afhandeling.” Over Ton aan de Stegge praat hij wel. „Ik heb me vorig jaar met hand en tand tegen zijn benoeming verzet. Zo’n geldman moeten we niet hebben, dacht ik. Ik was wel voorstander van de benoeming van Alberdingk Thijm. Die kwam bij Het Financieele Dagblad vandaan. Wij verwachtten veel van hem. Maar het heeft anders uitgepakt.”
Ton aan de Stegge viel u mee?
„Zijn onbevangenheid en onafhankelijke gedrag zijn buitengewoon verfrissend. Alberdingk Thijm heeft hard over zijn arbeidsvoorwaarden onderhandeld. Ton aan de Stegge vond alles best.”
Waarom wilt u hem niet houden?
„Ik vind dat PCM straks weer een bestuursvoorzitter moet hebben die alles van het krantenbedrijf weet.”
Ton aan de Stegge, op 27 maart: „Ik zit hier zolang mensen denken dat ik hier nuttige dingen kan doen. Als ze denken dat iemand anders het beter kan, prima. Dan ben ik weg.”
Vraagt u een afkoopsom?
Hij lacht. „Nee, ik vraag geen afkoopsom.”
En op 28 maart, als hij weet dat Philip Alberdingk Thijm ontslagen is: „Hij was kansloos toen de politieke spelletjes waar dit bedrijf zo goed in is, zich tegen hem begonnen te keren. Aan het eind werd hij doelbewust beschadigd. Daar kan niemand tegenop.” Een paar dagen voor het ontslag stonden in het weekblad de Groene Amsterdammer details over de lening die Alberdingk Thijm bij PCM had gesloten om aandelen te kunnen kopen.
Had u dan niet iets aan die politieke spelletjes moeten doen?
„Ik heb geen zin om daar mijn tijd aan te verdoen.”
‘De waarde van een onderneming heeft weinig met de werkelijkheid te maken’
‘Als ze denken dat iemand anders
het beter kan, prima. Dan ben ik weg’
Ton aan de Stegge: „PCM is niet één grote happy family. Het is een groep concurrenten. Laat die dan ook concurreren.”
NRC 31/03/07
Tuesday, March 06, 2007
Een verhaal vertelt over 2 vrienden, die door de woestijn liepen.Op een moment tijdens de reis kregen ze ruzie en de ene vriend sloeg de andere in het gezicht.Degene die was geslagen was gekwetst, maar zonder iets te zeggen, schreef hij in het zand;"Mijn beste vriend sloeg mij vandaag in het gezicht".Ze liepen verder tot dat zij een oase vonden, waar zij besloten een bad te nemen.Degene die geslagen was, raakte vast in de modder en dreigde te verdrinken, maar de vriend redde hem.Nadat hij was bij gekomen, schreef hij op een steen "Vandaag redde mijn beste vriend mijn leven''De vriend die hem had geslagen en gered, vroeg hem.Nadat ik je had geslagen, schreef je in het zand en nu schrijf je het op steen waarom?De andere vriend antwoordde;als iemand ons pijn doet, moeten we het in zand op schrijven, waar de wind van vergeving het kan uitwissen,maar als iemand iets goed doet voor ons, moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen.Leer om je pijn in het zand te schrijven en om je goede ervaringen in steen te graveren.
wie zichzelf overwint...
maandag in Amsterdam gewerkt
Wie anderen begrijpt, heeft kennis.
Wie zichzelf begrijpt, is verlicht.
Wie anderen verovert, is sterk.
Wie zichzelf verovert, is machtig.
Wie sterft, maar niet vergeten wordt, leidt een lang leven.
THE PRESENT MOMENT
Do not dwell in the past, do not dream of the future, concentrate the mind on de present moment.
Monday, March 05, 2007
VNU: durf te kannibaliseren
VNU zet in op internetfilmpjes
HAARLEM - Internetvideo heeft de toekomst, ook op de zakelijke markt. De vraag is alleen op welke manier het rendabel wordt.
,,Waar we het geld mee binnen moeten halen, weten we nog niet.'' Dat zegt bestuursvoorzitter Erik Hoekstra van het nieuwe VNU Media.
Het uitgeefconcern maakte afgelopen week bekend dat de naam VNU behouden blijft en heeft zijn strategie voor de komende jaren uit de doeken gedaan. De in december verkochte Europese tijdschriftentak van het voormalige VNU-concern, nu The Nielsen Company, gaat vanaf half april verder onder de naam VNU Media.
The Nielsen Company heeft de Europese bladen dit jaar aan investeringsmaatschappij 3i verkocht. In zijn nieuwe hoedanigheid wil VNU ook met internetvideo geld gaan verdienen.
Het nieuwe VNU wil zijn pijlen richten op spelers als Google, die vorig jaar videowebsite YouTube overnam. Een deel van de werknemers is geschoold in het maken van filmpjes, een videostudio is in gebruik genomen en de eerste filmpjes zijn op de websites van de bladen verschenen.
,,We zijn met video aan het experimenteren, niet meer dan dat. Een verdienmodel voor internetvideo is nog onduidelijk, maar YouTube zag ook niemand aankomen.'' De bedenkers van YouTube, Chad Hurley en Steve Chen, ontvingen 1,65 miljard dollar van Google.
Tot nu toe is er nog steeds geen winst gemaakt met YouTube, maar Google heeft er alle vertrouwen in. Zo ook Hoekstra. ,,Wat nu online wordt bekeken zijn vooral nieuws, seks en andere stiekeme filmpjes. De zakelijke markt waar wij in zitten met het grootste deel van onze bladen heeft die dingen niet. Maar wat er vandaag online niet is, kan er morgen wel zijn.'' Volgens Hoekstra zal steeds meer informatie de weg vinden naar het internet.
Maar hoe moet het grote geld dan binnengehaald worden met video? ,,Ik denk dat we dat nog niet weten'', meende Hoekstra. ,,We investeren in online video tot het juiste moment daar is om het ten volste te benutten. De ruimte is er voor VNU om op het juiste moment met die dingen aan de slag te gaan.''
Dit betekent echter niet dat VNU nu print opgeeft en alle omzet uit online activiteiten wil halen. ,,Er zal altijd ruimte zijn voor gedrukte informatie'', aldus Hoekstra. Nu wordt nog 70 procent van de omzet van het bedrijf uit print gehaald, maar dat aandeel wil Hoekstra in 2009 teruggebracht hebben tot 50 procent.
De uitgever leeft al sinds de verkoop van een groot deel van zijn publieksbladen in 2001 voornamelijk van adverteerders. Voor de inzet op internet heeft VNU een afdeling Online opgezet, die adverteerders naar de internetsites wil halen. ,,In feite ben je jezelf als uitgever dan aan het kannibaliseren. Maar internet heeft wel de toekomst, dus dat moet je durven.''
HAARLEM - Internetvideo heeft de toekomst, ook op de zakelijke markt. De vraag is alleen op welke manier het rendabel wordt.
,,Waar we het geld mee binnen moeten halen, weten we nog niet.'' Dat zegt bestuursvoorzitter Erik Hoekstra van het nieuwe VNU Media.
Het uitgeefconcern maakte afgelopen week bekend dat de naam VNU behouden blijft en heeft zijn strategie voor de komende jaren uit de doeken gedaan. De in december verkochte Europese tijdschriftentak van het voormalige VNU-concern, nu The Nielsen Company, gaat vanaf half april verder onder de naam VNU Media.
The Nielsen Company heeft de Europese bladen dit jaar aan investeringsmaatschappij 3i verkocht. In zijn nieuwe hoedanigheid wil VNU ook met internetvideo geld gaan verdienen.
Het nieuwe VNU wil zijn pijlen richten op spelers als Google, die vorig jaar videowebsite YouTube overnam. Een deel van de werknemers is geschoold in het maken van filmpjes, een videostudio is in gebruik genomen en de eerste filmpjes zijn op de websites van de bladen verschenen.
,,We zijn met video aan het experimenteren, niet meer dan dat. Een verdienmodel voor internetvideo is nog onduidelijk, maar YouTube zag ook niemand aankomen.'' De bedenkers van YouTube, Chad Hurley en Steve Chen, ontvingen 1,65 miljard dollar van Google.
Tot nu toe is er nog steeds geen winst gemaakt met YouTube, maar Google heeft er alle vertrouwen in. Zo ook Hoekstra. ,,Wat nu online wordt bekeken zijn vooral nieuws, seks en andere stiekeme filmpjes. De zakelijke markt waar wij in zitten met het grootste deel van onze bladen heeft die dingen niet. Maar wat er vandaag online niet is, kan er morgen wel zijn.'' Volgens Hoekstra zal steeds meer informatie de weg vinden naar het internet.
Maar hoe moet het grote geld dan binnengehaald worden met video? ,,Ik denk dat we dat nog niet weten'', meende Hoekstra. ,,We investeren in online video tot het juiste moment daar is om het ten volste te benutten. De ruimte is er voor VNU om op het juiste moment met die dingen aan de slag te gaan.''
Dit betekent echter niet dat VNU nu print opgeeft en alle omzet uit online activiteiten wil halen. ,,Er zal altijd ruimte zijn voor gedrukte informatie'', aldus Hoekstra. Nu wordt nog 70 procent van de omzet van het bedrijf uit print gehaald, maar dat aandeel wil Hoekstra in 2009 teruggebracht hebben tot 50 procent.
De uitgever leeft al sinds de verkoop van een groot deel van zijn publieksbladen in 2001 voornamelijk van adverteerders. Voor de inzet op internet heeft VNU een afdeling Online opgezet, die adverteerders naar de internetsites wil halen. ,,In feite ben je jezelf als uitgever dan aan het kannibaliseren. Maar internet heeft wel de toekomst, dus dat moet je durven.''
De Telegraaf startte vorige week met het eerste structurele televisieproject. Via Telesport.nl zijn tegen betaling nu de samenvattingen van eredivisiewedstrijden te zien. De Telegraaf gaat haar televisie-activiteiten flink uitbreiden. "Als je slim combineert, kun je heel efficiënt een krant, internetsite en televisieprogramma maken," meent Marianne Zwagerman, directeur Exploratie bij De Telegraaf.
Flinke uitbreiding tv-activiteiten Telegraaf
5 maart 2007
De Telegraaf breidt haar televisie-activiteiten flink uit. Het bedrijf is begonnen met het bouwen van twee nieuwe studio's en zoekt achttien medewerkers die zich gaan bezighouden met televisie. "Wij noemen ons zelf hier al Mediapark Amsterdam."
Vorige week startte de Telegraaf met het eerste structurele televisieproject. Via Telesport zijn tegen betaling nu de samenvattingen van eredivisiewedstrijden te zien. In opdracht van Tele2, dat de rechten over de beelden heeft, maakt De Telegraaf de programma's.
De Telegraaf maakte al eerder was kortere televisieproducties, zegt Marianne Zwagerman, directeur Exploratie bij De Telegraaf. Zo werden er losse items rondom de Tour de France gemaakt en experimenteerde de uitgever eind vorig jaar met live participatie WebTV. Lezers konden toen via de site van De Telegraaf live kijken naar en chatten met het Amerikaanse medium Char. De Telegraaf gaat niet alleen web-tv maken, maar ook programma's voor traditionele tv.
Vorig jaar opende De Telegraaf een eerste tv-studio in het gebouw bij Station Amsterdam Sloterdijk, waar ook de krantenredactie is gevestigd. Binnenkort komen daar twee nieuwe studio's bij, zegt Zwagerman. "We krijgen nu een echte studiostraat." Het bedrijf gaat ook flink werven. "We zijn op zoek naar 18 mensen, onder meer naar editors, creatieve producers en tv-redacteuren. Het type mens dat nu vooral rondloopt op het mediapark in Hilversum." Rondom station Sloterdijk hebben zich de laatste tijd meer partijen gevestigd die zich richten op tv-producties, zegt Zwagerman. "We noemen ons zelf hier tegenwoordig Mediapark Amsterdam."
Slim combineren van tv, krant en internetDe sportredactie van De Telegraaf draagt nu zorg voor de tv-samenvattingen. De redacteuren die op zondagavond de verslagen en analyses voor de krant maken, maken nu ook teksten voor televisie. Jaap de Groot, chef van de sportredactie, is in beeld voorafgaand aan de samenvattingen. Hij leidt de wedstrijden in.
"Als je slim combineert, kun je heel efficiënt een krant, internetsite en televisieprogramma maken," zegt Zwagerman. "Het hoeft helemaal niet zo heel veel extra tijd te kosten om tv te maken."
Overigens maakt De Telegraaf niet zelf de samenvattingen, dat doet producent EyeWorks. Dat zijn dezelfde samenvattingen als die ook gemaakt worden voor Talpa. Ook het commentaar is al toegevoegd. Wat De Telegraaf doet is het maken van een eigen inleiding en het technisch geschikt maken van de beelden voor internet. De programma's staan fysiek op de servers van Tele2. De samenvattingen zijn steeds vanaf maandagochtend online beschikbaar.
Flinke uitbreiding tv-activiteiten Telegraaf
5 maart 2007
De Telegraaf breidt haar televisie-activiteiten flink uit. Het bedrijf is begonnen met het bouwen van twee nieuwe studio's en zoekt achttien medewerkers die zich gaan bezighouden met televisie. "Wij noemen ons zelf hier al Mediapark Amsterdam."
Vorige week startte de Telegraaf met het eerste structurele televisieproject. Via Telesport zijn tegen betaling nu de samenvattingen van eredivisiewedstrijden te zien. In opdracht van Tele2, dat de rechten over de beelden heeft, maakt De Telegraaf de programma's.
De Telegraaf maakte al eerder was kortere televisieproducties, zegt Marianne Zwagerman, directeur Exploratie bij De Telegraaf. Zo werden er losse items rondom de Tour de France gemaakt en experimenteerde de uitgever eind vorig jaar met live participatie WebTV. Lezers konden toen via de site van De Telegraaf live kijken naar en chatten met het Amerikaanse medium Char. De Telegraaf gaat niet alleen web-tv maken, maar ook programma's voor traditionele tv.
Vorig jaar opende De Telegraaf een eerste tv-studio in het gebouw bij Station Amsterdam Sloterdijk, waar ook de krantenredactie is gevestigd. Binnenkort komen daar twee nieuwe studio's bij, zegt Zwagerman. "We krijgen nu een echte studiostraat." Het bedrijf gaat ook flink werven. "We zijn op zoek naar 18 mensen, onder meer naar editors, creatieve producers en tv-redacteuren. Het type mens dat nu vooral rondloopt op het mediapark in Hilversum." Rondom station Sloterdijk hebben zich de laatste tijd meer partijen gevestigd die zich richten op tv-producties, zegt Zwagerman. "We noemen ons zelf hier tegenwoordig Mediapark Amsterdam."
Slim combineren van tv, krant en internetDe sportredactie van De Telegraaf draagt nu zorg voor de tv-samenvattingen. De redacteuren die op zondagavond de verslagen en analyses voor de krant maken, maken nu ook teksten voor televisie. Jaap de Groot, chef van de sportredactie, is in beeld voorafgaand aan de samenvattingen. Hij leidt de wedstrijden in.
"Als je slim combineert, kun je heel efficiënt een krant, internetsite en televisieprogramma maken," zegt Zwagerman. "Het hoeft helemaal niet zo heel veel extra tijd te kosten om tv te maken."
Overigens maakt De Telegraaf niet zelf de samenvattingen, dat doet producent EyeWorks. Dat zijn dezelfde samenvattingen als die ook gemaakt worden voor Talpa. Ook het commentaar is al toegevoegd. Wat De Telegraaf doet is het maken van een eigen inleiding en het technisch geschikt maken van de beelden voor internet. De programma's staan fysiek op de servers van Tele2. De samenvattingen zijn steeds vanaf maandagochtend online beschikbaar.
Thursday, February 15, 2007
Het oprolbare scherm van het Nederlandse Polymer Vision was dé hit op telecombeurs 3GSM. Maar gaat het de mobiele industrie echt voor altijd veranderen?
Helemaal het TomTom-gevoel van drie jaar geleden hebben we nog niet bij Polymer Vision, de Nederlandse producent van het oprolbare scherm Raedius , maar heel veel scheelt het niet. De Readius is het eerste mobiele apparaat met een, groot en licht oprolbaar scherm dat probleemloos tekstbestanden, RSS-feeds, e-books en email aankan. Content kan worden binnengehaald met edge of umts of een usb-kabel. Verder staat de Readius zich voor op een geheugen van ten minste vier gigabyte en een laag batterijgebruik.
Afgelopen week maakten de Nederlanders onder leiding van ceo Karl McGoldrick furore met het scherm op telecombeurs 3GSM in Barcelona. Dat de kleine stand van Polymer Vision handig genoeg direct naast het perscentrum lag, garandeerde extra aandacht. Maar ook zonder die hulp zorgde het innovatieve apparaat voor veel oh’s en ah’s.
Ook de organisatie van 3GSM blijkt onder de indruk. Elk jaar reikt het prijzen uit aan de voorlopers in de mobiele industrie. Polymer Vision gaat naar huis met de prijs voor Meest Innovatie Technologie. En de organisatie legt direct een flinke druk op de nog frêle schouders van het bedrijf. ‘De Readius zal een diepgaande impact hebben op de mobiele industrie’, valt in het juryrapport vol superlatieven te lezen.
De huidige kleine schermen van smartphones zetten volgens 3GSM een rem op het gebruik van data door de consument en de Readius kan daar een einde aan maken. Het apparaat zal zorgen voor de ontwikkeling van meer mobiele applicaties en content. En operators zullen dankzij de daaruit voortvloeiende hogere omzetten uit data, de stagnerende inkomsten uit het spraakverkeer compenseren.
Dat zijn grote schoenen om te vullen voor een bedrijfje dat pas in de tweede helft van dit jaar met de massaproductie van de Readius begint. Ook ontbreken nog de mogelijkheden om video af te spelen en een kleurenscherm, iets waar het bedrijf wel aan werkt.
En wat te denken van de reactie van de vertegenwoordiger van het Scandinavische telecombedrijf Telenor op de stand van Polymer Vision. De Noor vond de Readius een prachtig apparaat. Maar iets voor Telenor? Nee, dat paste toch niet in de roadmap, waarbij Telenor zich beperkt tot conventionele telefoons van gevestigde partijen. Wat dat betreft toonde Telecom Italia meer lef door alvast een order te plaatsen. Dat wordt dus aardig om te zien, welke operator de kant van Telenor en welke de kant van Telecom Italia kiest. Wellicht durft KPN eens een experimentje aan?
Helemaal het TomTom-gevoel van drie jaar geleden hebben we nog niet bij Polymer Vision, de Nederlandse producent van het oprolbare scherm Raedius , maar heel veel scheelt het niet. De Readius is het eerste mobiele apparaat met een, groot en licht oprolbaar scherm dat probleemloos tekstbestanden, RSS-feeds, e-books en email aankan. Content kan worden binnengehaald met edge of umts of een usb-kabel. Verder staat de Readius zich voor op een geheugen van ten minste vier gigabyte en een laag batterijgebruik.
Afgelopen week maakten de Nederlanders onder leiding van ceo Karl McGoldrick furore met het scherm op telecombeurs 3GSM in Barcelona. Dat de kleine stand van Polymer Vision handig genoeg direct naast het perscentrum lag, garandeerde extra aandacht. Maar ook zonder die hulp zorgde het innovatieve apparaat voor veel oh’s en ah’s.
Ook de organisatie van 3GSM blijkt onder de indruk. Elk jaar reikt het prijzen uit aan de voorlopers in de mobiele industrie. Polymer Vision gaat naar huis met de prijs voor Meest Innovatie Technologie. En de organisatie legt direct een flinke druk op de nog frêle schouders van het bedrijf. ‘De Readius zal een diepgaande impact hebben op de mobiele industrie’, valt in het juryrapport vol superlatieven te lezen.
De huidige kleine schermen van smartphones zetten volgens 3GSM een rem op het gebruik van data door de consument en de Readius kan daar een einde aan maken. Het apparaat zal zorgen voor de ontwikkeling van meer mobiele applicaties en content. En operators zullen dankzij de daaruit voortvloeiende hogere omzetten uit data, de stagnerende inkomsten uit het spraakverkeer compenseren.
Dat zijn grote schoenen om te vullen voor een bedrijfje dat pas in de tweede helft van dit jaar met de massaproductie van de Readius begint. Ook ontbreken nog de mogelijkheden om video af te spelen en een kleurenscherm, iets waar het bedrijf wel aan werkt.
En wat te denken van de reactie van de vertegenwoordiger van het Scandinavische telecombedrijf Telenor op de stand van Polymer Vision. De Noor vond de Readius een prachtig apparaat. Maar iets voor Telenor? Nee, dat paste toch niet in de roadmap, waarbij Telenor zich beperkt tot conventionele telefoons van gevestigde partijen. Wat dat betreft toonde Telecom Italia meer lef door alvast een order te plaatsen. Dat wordt dus aardig om te zien, welke operator de kant van Telenor en welke de kant van Telecom Italia kiest. Wellicht durft KPN eens een experimentje aan?
Wednesday, February 07, 2007
KPN en PCM onderhandelen over krant
Er is nog geen overeenstemming, maar er zijn wel gesprekken over een multimediaplatform.
KPN wil met PCM Uitgevers in een gratis crossmediaal nieuwsmedium stappen. Dat heeft KPN-voorzitter Ad Scheepbouwer van KPN vanmorgen bevestigd in een conference call met analisten.
"De discussies bevinden zich in een vergevorderd stadium, maar zijn nog niet afgerond. Want dan zouden we het u gemeld hebben", aldus Scheepbouwer, die tijdens de persconferentie later deze morgen meer details zal geven.KPN wordt in elk geval geen (mede-)eigenaar van de krant, zo zei Scheepbouwer tijdens de persconferentie over de kwartaalcijfers.
Het gaat om een cross-media concept, waaraan KPN inhoudelijk bijdraagt met de publicaties van Planet.nl en PCM met nieuws uit de krantentitels AD, Volkskrant, NRC en Trouw. PCM moet het drukwerk voor zijn rekening nemen en KPN de verspreiding via internet, mobiel en narrowcasting. In dat laatste is ook de nieuwsvoorziening in het openbaar vervoer, zoals in treinen, inbegrepen.
Het gerucht over de ophanden zijnde samenwerking stond op 15 januari al in de Volkskrant, maar PCM en KPN ontkenden. We vulden toen aan dat volgens bereikscijfers Planet Internet van KPN de derde nieuwssite van Nederland is, na Nu.nl en Telegraaf.nl, en aanzienlijk meer bezoek trekt op internet dan de PCM-titels AD.nl, Volkskrant.nl, Trouw.nl en NRC.nl.
KPN voorlichting geeft als reactie: "We zijn in vergevorderde gesprekken met PCM. KPN is erg enthousiast over de mogelijkheden voor het opzetten van een crossmediaal concept waarbij KPN's expertise op het gebied van Internet, mobiel en narrowcasting samenkomt. Binnenkort zullen we hier meer over laten zien."
Geen De Pers voor PCMPCM wilde eerst deelnemen in De Pers, de nieuwe gratis kwaliteitskrant van Cornelis van den Berg en Marcel Boekhoorn. Veel lezers zagen dat in een enquête als bedreiging voor de betaalde titels van onder meer PCM.
Op internet ging het met De Pers aanvankelijk moeizaam. Mobiel doet dat bedrijf nog niets.
Er is nog geen overeenstemming, maar er zijn wel gesprekken over een multimediaplatform.
KPN wil met PCM Uitgevers in een gratis crossmediaal nieuwsmedium stappen. Dat heeft KPN-voorzitter Ad Scheepbouwer van KPN vanmorgen bevestigd in een conference call met analisten.
"De discussies bevinden zich in een vergevorderd stadium, maar zijn nog niet afgerond. Want dan zouden we het u gemeld hebben", aldus Scheepbouwer, die tijdens de persconferentie later deze morgen meer details zal geven.KPN wordt in elk geval geen (mede-)eigenaar van de krant, zo zei Scheepbouwer tijdens de persconferentie over de kwartaalcijfers.
Het gaat om een cross-media concept, waaraan KPN inhoudelijk bijdraagt met de publicaties van Planet.nl en PCM met nieuws uit de krantentitels AD, Volkskrant, NRC en Trouw. PCM moet het drukwerk voor zijn rekening nemen en KPN de verspreiding via internet, mobiel en narrowcasting. In dat laatste is ook de nieuwsvoorziening in het openbaar vervoer, zoals in treinen, inbegrepen.
Het gerucht over de ophanden zijnde samenwerking stond op 15 januari al in de Volkskrant, maar PCM en KPN ontkenden. We vulden toen aan dat volgens bereikscijfers Planet Internet van KPN de derde nieuwssite van Nederland is, na Nu.nl en Telegraaf.nl, en aanzienlijk meer bezoek trekt op internet dan de PCM-titels AD.nl, Volkskrant.nl, Trouw.nl en NRC.nl.
KPN voorlichting geeft als reactie: "We zijn in vergevorderde gesprekken met PCM. KPN is erg enthousiast over de mogelijkheden voor het opzetten van een crossmediaal concept waarbij KPN's expertise op het gebied van Internet, mobiel en narrowcasting samenkomt. Binnenkort zullen we hier meer over laten zien."
Geen De Pers voor PCMPCM wilde eerst deelnemen in De Pers, de nieuwe gratis kwaliteitskrant van Cornelis van den Berg en Marcel Boekhoorn. Veel lezers zagen dat in een enquête als bedreiging voor de betaalde titels van onder meer PCM.
Op internet ging het met De Pers aanvankelijk moeizaam. Mobiel doet dat bedrijf nog niets.
KPN en PCM worden niet samen eigenaar van een nieuwe krant. “We gaan niet samen met PCM een eigen krant brengen."
Dat zei KPN-topman Ad Scheepbouwer vanochtend bij de presentatie van de jaarcijfers. Wel zijn KPN en PCM volgens hem in gesprek over crossmediale samenwerking. "Wij leveren wel de technische instrumenten om nieuws op een andere manier dan in gedrukte vorm te brengen. Denk aan nieuws op je mobiel, internet en narrowcasting.”
Het AD bericht vandaag dat KPN en PCM samen met een nieuwe gratis krant komen met de titel ‘Dag’. Doel van de samenwerking is het opzetten van een multimediale uitgeverij met de werkmaatschappijen krant, online en exploitatie. De krant verschijnt op papier, maar ook op de computer, op tv-schermen in de trein en op mobiele telefoons. Volgens het AD zouden de twee ondernemingen ook een digitale televisiegids willen beginnen. De centrale ondernemingsraad (COR) van PCM moet nog een advies geven. De COR zou eerst de reacties afwachten van de PCM-kranten NRC, Trouw en de Volkskrant.
KPN-dochter planet.nl meldt , dat KPN inhoudelijk bijdraagt met de publicaties van planet.nl en PCM met nieuws uit de krantentitels AD , de Volkskrant , NRC en Trouw . PCM moet het drukwerk voor zijn rekening nemen en KPN de verspreiding van de ‘content’ via internet, mobiel en narrowcasting.Een woordvoerder van PCM bevestigt de plannen voor een gratis krant. "Het wordt een gratis crossmediaal concept met een gedrukte krant, website, mobiele telefoon en digitale televisie als kanalen. Er komt één centrale redactie voor alle kanalen. De redactie van de Volkskrant doet de nieuwsvoorziening." Er zou al in mei met de krant worden begonnen. De woordvoerder vindt die datum wel "erg precies". Hij zegt dat de krant er "voor de zomer" is.Over de verspreiding van de krant wil hij niets kwijt omdat het concurrentiegevoelig is. Volgens het AD melden bronnen binnen de bedrijven dat het initiatief deze week zal worden bekendgemaakt. Een onderzoekje van FEM Business wijst uit, dat PCM de domeinnaam http://www.dag.nl/ al heeft geclaimd . De site was vandaag overigens onbereikbaar.
Dat zei KPN-topman Ad Scheepbouwer vanochtend bij de presentatie van de jaarcijfers. Wel zijn KPN en PCM volgens hem in gesprek over crossmediale samenwerking. "Wij leveren wel de technische instrumenten om nieuws op een andere manier dan in gedrukte vorm te brengen. Denk aan nieuws op je mobiel, internet en narrowcasting.”
Het AD bericht vandaag dat KPN en PCM samen met een nieuwe gratis krant komen met de titel ‘Dag’. Doel van de samenwerking is het opzetten van een multimediale uitgeverij met de werkmaatschappijen krant, online en exploitatie. De krant verschijnt op papier, maar ook op de computer, op tv-schermen in de trein en op mobiele telefoons. Volgens het AD zouden de twee ondernemingen ook een digitale televisiegids willen beginnen. De centrale ondernemingsraad (COR) van PCM moet nog een advies geven. De COR zou eerst de reacties afwachten van de PCM-kranten NRC, Trouw en de Volkskrant.
KPN-dochter planet.nl meldt , dat KPN inhoudelijk bijdraagt met de publicaties van planet.nl en PCM met nieuws uit de krantentitels AD , de Volkskrant , NRC en Trouw . PCM moet het drukwerk voor zijn rekening nemen en KPN de verspreiding van de ‘content’ via internet, mobiel en narrowcasting.Een woordvoerder van PCM bevestigt de plannen voor een gratis krant. "Het wordt een gratis crossmediaal concept met een gedrukte krant, website, mobiele telefoon en digitale televisie als kanalen. Er komt één centrale redactie voor alle kanalen. De redactie van de Volkskrant doet de nieuwsvoorziening." Er zou al in mei met de krant worden begonnen. De woordvoerder vindt die datum wel "erg precies". Hij zegt dat de krant er "voor de zomer" is.Over de verspreiding van de krant wil hij niets kwijt omdat het concurrentiegevoelig is. Volgens het AD melden bronnen binnen de bedrijven dat het initiatief deze week zal worden bekendgemaakt. Een onderzoekje van FEM Business wijst uit, dat PCM de domeinnaam http://www.dag.nl/ al heeft geclaimd . De site was vandaag overigens onbereikbaar.
Tuesday, January 16, 2007
waarde van goed nieuws
Commentaren
zondag 24 december 2006 18:44 / 12 reacties
De waarde van goed nieuws
Journalisten wijzen op dingen die fout gaan. Maar voor het vertrouwen van een samenleving is het belangrijk zo nu en dan, bijvoorbeeld met kerst, positieve ontwikkelingen te belichten. Gerry van der List Op deze plek wordt veel gemopperd. Dat is begrijpelijk. Journalisten hebben als taak te wijzen op dingen die fout gaan en misstanden aan de kaak te stellen. Maar doordat de media de nadruk leggen op problemen, dreigt de burger een vertekend beeld van de werkelijkheid te krijgen. Hij heeft ten gevolge van al die onrustbarende berichten en commentaren al snel de indruk dat er praktisch niets deugt. Deze negatieve kijk kan negatieve gevolgen hebben.
Interessante denkers als de Amerikaan Francis Fukuyama hebben gewezen op het belang van vertrouwen. Als een samenleving goed wil functioneren, moeten mensen het gevoel hebben dat ze kunnen rekenen op elkaar en op de belangrijkste instituties van de maatschappij. Als ze steeds te horen krijgen dat die instituties falen, ligt het voor de hand dat hun sociale en politieke betrokkenheid afneemt.Daarom is het belangrijk zo nu en dan, bijvoorbeeld met kerst, positieve ontwikkelingen te belichten. Het Sociaal en Cultureel Planbureau deed dit onlangs met het Sociaal en Cultureel Rapport 2006, dat duidelijk maakt dat Nederland niet alleen rampspoed kent. Er zijn tal van hoopgevende zaken, zegt het Planbureau, zoals de fikse stijging van het onderwijsniveau van allochtonen, de grotere aandacht voor begaafde leerlingen, de afname van het aantal rokers en de altijd nog erg omvangrijke informele zorg.Het aantal voorbeelden laat zich eenvoudig uitbreiden. Ondanks alle apocalyptische verhalen over het milieu is de luchtvervuiling sterk afgenomen. En ondanks het permanente geweeklaag van de dierenbeweging worden dieren nu beter behandeld dan ooit. Het constateren van deze simpele feiten draagt ertoe bij dat mensen geloven in maatschappelijke vooruitgang en zich inzetten voor de samenleving. Dat is de waarde van goed nieuws.
zondag 24 december 2006 18:44 / 12 reacties
De waarde van goed nieuws
Journalisten wijzen op dingen die fout gaan. Maar voor het vertrouwen van een samenleving is het belangrijk zo nu en dan, bijvoorbeeld met kerst, positieve ontwikkelingen te belichten. Gerry van der List Op deze plek wordt veel gemopperd. Dat is begrijpelijk. Journalisten hebben als taak te wijzen op dingen die fout gaan en misstanden aan de kaak te stellen. Maar doordat de media de nadruk leggen op problemen, dreigt de burger een vertekend beeld van de werkelijkheid te krijgen. Hij heeft ten gevolge van al die onrustbarende berichten en commentaren al snel de indruk dat er praktisch niets deugt. Deze negatieve kijk kan negatieve gevolgen hebben.
Interessante denkers als de Amerikaan Francis Fukuyama hebben gewezen op het belang van vertrouwen. Als een samenleving goed wil functioneren, moeten mensen het gevoel hebben dat ze kunnen rekenen op elkaar en op de belangrijkste instituties van de maatschappij. Als ze steeds te horen krijgen dat die instituties falen, ligt het voor de hand dat hun sociale en politieke betrokkenheid afneemt.Daarom is het belangrijk zo nu en dan, bijvoorbeeld met kerst, positieve ontwikkelingen te belichten. Het Sociaal en Cultureel Planbureau deed dit onlangs met het Sociaal en Cultureel Rapport 2006, dat duidelijk maakt dat Nederland niet alleen rampspoed kent. Er zijn tal van hoopgevende zaken, zegt het Planbureau, zoals de fikse stijging van het onderwijsniveau van allochtonen, de grotere aandacht voor begaafde leerlingen, de afname van het aantal rokers en de altijd nog erg omvangrijke informele zorg.Het aantal voorbeelden laat zich eenvoudig uitbreiden. Ondanks alle apocalyptische verhalen over het milieu is de luchtvervuiling sterk afgenomen. En ondanks het permanente geweeklaag van de dierenbeweging worden dieren nu beter behandeld dan ooit. Het constateren van deze simpele feiten draagt ertoe bij dat mensen geloven in maatschappelijke vooruitgang en zich inzetten voor de samenleving. Dat is de waarde van goed nieuws.